چه کارهایی باعث سوراخ شدن کیسه‌ی آب می‌شود؟

شهریور ۱۴۰۱ | زمان مطالعه : ۹ دقیقه
چه کارهایی باعث سوراخ شدن کیسه‌ی آب می‌شود

بیشتر زنان باردار نگران این موضوع هستند که چه کارهایی باعث سوراخ شدن کیسه‌ی آب می‌شود. حدود 12 روز از زمان بارداری، یک کیسه‌ی آمنیوتیک در اطراف جنینِ در حال رشد تشکیل می‌شود. مایع آمنیوتیک کیسه را پر می‌کند و چندین هدف دارد، از جمله:

  • محافظت و در برگرفتن جنین
  • نگه داشتن جنین در دمای ثابت
  • اجازه می دهد در حالی که ریه‌های جنین رشد و نمو پیدا می‌کنند، در مایع نفس بکشند.
  • به دستگاه گوارش جنین کمک می‌کند تا از مایعات استفاده کرده و رشد کند
  • به رشد عضلات و استخوان جنین در حین حرکت در مایعات کمک می‌کند
  • از بند ناف که حامل مواد غذایی و اکسیژن از جفت به جنین است محافظت می‌کند.

برای 20 هفته اول بارداری مایع آمنیوتیک عمدتاً از آب تشکیل می‌شود. پس از آن، حاوی مواد مغذی، هورمون‌ها، آنتی بادی‌ها و ادرار کودک می‌شود. تا حدود هفته‌ی 36 بارداری، مقدار مایعات موجود در کیسه‌ی آمنیوتیک افزایش می‌یابد و بعد روند کاهشی پیش می‌گیرد.

دلایل سوراخ شدن کیسه آب 

وقتی زن وارد فاز زایمان می‌شود، کیسه‌ی آمنیوتیک پاره می‌شود. مردم غالباً از این موضوع به عنوان پارگی کیسه‌ی آب یاد می‌کنند. طبق اعلام انجمن بارداری آمریکا، از هر 10 زن فقط یک زن دچار پارگی شدید کیسه‌ی آب می‌شوند. برای اکثر خانم‌ها، بیشتر احتمال دارد که فقط مانند ترشدگی که بیشتر اوقات با ترشح اشتباه گرفته می‌شود، احساس می‌شود.

بعضی اوقات، کیسه‌ی آمنیوتیک قبل از شروع زایمان پاره شده یا نشت می‌شود. اگر کیسه‌ی آمنیوتیک قبل از هفته 37 بارداری پاره شود، پزشکان از آن به عنوان PROM زودرس یا زایمان زودرس عنوان می‌کنند. زنانی که کمتر از 6 ماه از آخرین زایمان‌شان گذشته است یا چند قلو دارند، در خطر ابتلای بیشتری به PROM قرار دارند.

دلایل سوراخ شدن کیسه آب

سایر عواملی که منجر به PROM می‌شوند عبارتند از:

  1. انقباضاتی که به کیسه‌ی آمنیوتیک فشار می‌آورد و باعث پارگی آن می‌شود
  2. سوزن آمنیوسنتز سوراخی ایجاد می‌کند که بهبودی آن خیلی طول می‌کشد
  3. سرکلاژ سرویکس، روشی ست که پزشکان دهانه‌ی رحم را با بخیه می‌بندند تا اینکه نوزاد برای زایمان آماده شود.
  4. عفونت ادراری (UTI) یا عفونت مقاربتی (STI)
  5. شرایط پزشکی، مانند بیماری ریه و سندرم ایلرز – دانلوس
  6. قرار گرفتن در معرض مواد مضر، از جمله تنباکو، مواد مخدر غیرقانونی و الکل
  7. مایع آمنیوتیک خیلی زیاد یا خیلی کم 
  8. جفت جدا شده از رحم

درمان پارگی کیسه‌ی آب

درمان به علت نشت، سن، سلامتی و رشد جنین بستگی دارد. پزشک ممکن است استراحت در تخت‌خواب را توصیه کند، به این معنی که زن باید فعالیت‌های خود را کاهش داده و در بیشتر روز استراحت کند. آنها همچنین ممکن است توصیه کنند که از رابطه‌ی جنسی خودداری کنند. اگر یک زن عفونت داشته باشد، پزشک آنتی بیوتیک‌هایی که در دوران بارداری بی‌خطر هستند را تجویز می‌کند. اگر کودک آماده‌ی به دنیا آمدن باشد، پزشک ممکن است با استفاده از دارویی به نام اکسی توسین، شروع به کار کنند. از طرف دیگر، در صورت بروز زودرس تولد، داروهایی به نام توكولیتیكس می‌توانند به متوقف كردن زایمان زودرس كمك كنند.

بعد از پاره شدن کیسه آب چقدر وقت داریم

بعد از هفته‌ی 23، کودک شما برای زنده ماندن به اندازه‌ی مایعات آمنیوتیک متکی نیست. در عوض، آنها مواد مغذی و اکسیژن را از جفت شما دریافت می‌کنند. کیسه آمنیوتیک بیشتر به عنوان محافظ استفاده می‌شود. اگر کیسه پاره شود، کودک در معرض ابتلا به عفونت و خطرات دیگر مانند برآمدگی بند ناف قرار می‌گیرد. اینکه چه مدت کودک می‌تواند به محض پارگی کیسه‌ی زندگی کند به عوامل مختلفی بستگی دارد، بنابراین واقعاً پاسخی مستقیم با تمام مواردی که در نظر گرفته شده وجود ندارد.

در مواردی که کودک شما نارس باشد، ممکن است با نظارت و معالجه‌ی مناسب، و معمولاً در یک بیمارستان، برای هفته‌ها زنده بماند. در مواردی که کودک شما حداقل 37 هفته داشته باشد، تحقیقات منابع معتبر نشان می‌دهد که ممکن است لازم باشد تا 48 ساعت صبر کنید (و گاهی اوقات طولانی‌تر) تا زایمان به صورت خودبه‌خودی آغاز شود. نکته‌ی مهم نظارت است. اگر کیسه‌ی آب شما پاره شود و شما به مراقبت‌های پزشکی توجه نکنید، کودکتان می‌تواند با خطرات جدی روبرو شود و حتی بمیرد. شما نیز در معرض خطر عفونت و عوارض دیگر قرار دارید.

بعد از پاره شدن کیسه آب چقدر وقت داریم

علائم عفونت پس از پارگی کیسه آب

بعد از آنکه متوجه شدید چه کارهایی باعث سوراخ شدن کیسه‌ی آب می‌شود، لازم است بدانید در صورت وقوع این اتفاق، علائم عفونتی که باید به دنبال آن بگردید کدام‌ها هستند.

خطر عفونت می‌تواند هم برای مادر و هم نوزاد باشد. خوشبختانه پزشکان و پرستاران می‌دانند که به دنبال چه چیزی هستند و شما را به دقت بررسی می‌کنند و مطابق آن عمل می‌نمایند.

اگر تصمیم بگیرید در خانه کار کنید، ممکن است بخواهید علائم عفونت را بشناسید تا بتوانید در صورت لزوم به مراقبت‌های پزشکی سریع برسید. به عنوان مثال کوریوی آمنیونیت یک عفونت رحمی است. در هر حالتی علائم ایجاد نمی‌کند.

علائم احتمالی عفونت عبارتند از:

  • تب
  • ضربان قلب سریع (در مادر یا نوزاد)
  • تعریق
  • حساسیت در اطراف رحم
  • درد ثابت (انقباضات منتقل نمی‌شود)
  • تخلیه‌ی دردناک

در حالی که در بیمارستان هستید، پزشک شما می‌تواند دما، ضربان قلب و سایر علائم حیاتیتان را کنترل کند. همچنین کودک شما در این مدت تحت نظارت (با استفاده از مانیتور جنین خارجی یا داخلی) قرار خواهد گرفت تا از نظر ظهور علائم عفونت بررسی شود، مانند:

  • ضربان قلب سریع
  • ضربان قلب آهسته
  • کاهش سرعت
  • حرکات کاهش یافته 

اگر مایع ترشحی که می‌بینید به رنگ سبز، زرد یا با خون / قهوه‌ای رنگ شده است، سریعاً با پزشک تماس بگیرید. اینها ممکن است علائم عفونت باشد یا اینکه کودک شما دارای حرکات روده‌ای (مکونیوم) باشد، که ممکن است در ایجاد تنفس بعد از تولد مشکلاتی ایجاد نماید.