فرق بین ترشح و پارگی کیسه آب
دانستن فرق بین ترشح و پارگی کیسه آب می‌تواند در بسیاری از مواقع از بروز تنش و اضطراب غیر ضروری جلوگیری کند. به عنوان یک زن باردار ممکن است نگران این باشید که آب شما چه زمانی پاره میشود زیرا احتمالاً داستان‌هایی در مورد پاره شدن کیسه‌ی آب برخی از زنان باردار در زمان و مکان ناخوشایند شنیده‌اید. اما در واقعیت، تجربه‌ی شما به احتمال زیاد بسیار متفاوت خواهد بود.
تفاوت ترشحات و پارگی کیسه آب
پارگی کیسه‌ی آب، در واقع پاره شدن کیسه‌ی آمنیوتیکی است که نشانگر آماده بودن جنین برای زایمان است. هیچ کس به طور دقیق نمی‌داند چه چیزی باعث ایجاد واکنش زنجیره‌ای شیمیاییِ پارگی کیسه‌ی آب میشود، اما متخصصان به تعدادی از عوامل پیچیده، از جمله سیگنال‌های مغزی جنین اشاره می‌کنند.
حدس می‌زنم که تقریباً در نیمی از مواردی که زنان فکر می‌کنند کیسه‌ی آب آنها پاره شده است؛ آنها چیزی بیشتر از ترشحات واژینال در بارداری نیستند. در واقع شما میتوانید با مشاهده عکس ترشحات در بارداری اطلاعات خوبی برای تشخیص این دو از هم پیدا کنید. با نزدیک‌تر شدن زمان زایمان در چند هفته‌ی آخر بارداری، گردن رحم نرم میشود و زنان ممکن است پلاک مخاط بیشتری دفع کند. در بسیاری از مواقع مخاط ممکن است در طی چند هفته‌ی آخر بارداری کمی افزایش یابد و حتی به یک پد بهداشتی سبک نیز نیاز باشد. پس چطور می‌توان فرق بین ترشح و پارگی کیسه آب را تشخیص داد؟
*در مورد انواع ترشحات واژن در بارداری در این مقاله بیشتر بخوانید.
رنگ و غلظت کیسه آب
پاره شدن کیسه‌ی آب مانند جاری شدن سیل نخواهد بود، بلکه ترشحات و ریزش بسیار آرام مایع آمنیوتیک بی‌رنگ و بی‌بو است که بعضی اوقات بوی شیرینی دارد. اگر مایعات در خال خارج از بدن شما غلیظ‌تر یا سفیدتر باشند (و حتی ممکن است در میانش ریزگرد خون نیز وجود داشته باشد)، به احتمال زیاد مخاط یا همان ترشح است.
رنگ آب کیسه آب
مایع آمنیوتیک یک مایع بی‌رنگ و شفاف است. از طرف دیگر ترشحات واژینال یک مخاط سفید و شیری هستند که شبیه به (اما غلیظ‌تر از) چیزی است که ممکن است بین عادات ماهیانه تجربه کنید. وجود خون نشانه‌ای از ترشح مخاطی است که می‌تواند به رنگ صورتی یا قهوه‌ای خونی باشد.
مایع آمنیوتیک شفاف است. چیزی که ممکن است به شما کمک کند تشخیص دهید که آیا کیسه آب شما پاره شده است یا خیر. اگر کیسه‌ی آب شما پاره شده باشد، مایع خارج شده بی‌بو و نزدیک به بی‌رنگ خواهد بود.
تست آمینو شور در منزل
آزمایش AmniSure یک دستگاه تشخیصی تایید شده توسط FDA است که یکی از مشکلات پرسابقه‌ی زنان باردار یعن تشخیص پارگی زودرس کیسه‌ی آب (PROM) را حل می‌کند. این روش هم دقیق‌تر و هم تهاجمی‌تر از سایر روش‌هایی است که در حال حاضر برای تشخیص این موضوع استفاده میشود.
پارگی زودهنگام کیسه‌ی آب در حدود ده درصد از زنان باردار رخ می‌دهد و عامل اصلیِ عوارض قبل و بعد از زایمان است.
اگر پارگی کیسه‌ی آمنیوتیک که منجر به نشت مایعات میشود به موقع و دقیق (در طی 24 ساعت از وقوع پارگی) تشخیص داده نشود و درمان نگردد، ممکن است عفونت و سایر عوارض جدی برای نوزاد و مادر وجود داشته باشد. تشخيص پاره شدن کیسه‌ی آب از هر جهت در حاملگی برای بستری شدن سریع و درمان به موقع و مناسب از اهمیت اساسی برخوردار است.
روش آمینو شور برای این کار دقیق است، نیازی به بررسی اسپکولوم ندارد و در هر سن حاملگی قابل استفاده است. صحت این روش تا 99 درصد است.
پارگی زودرس غشاء (PPROM) به پارگی غشای جنین قبل از زایمان در حاملگی‌های کمتر از 37 هفته اشاره دارد که در 3 درصد از بارداری‌ها رخ می‌دهد و مسئول زایمان زودرس است. سابقه‌ی PPROM، عفونت دستگاه تناسلی، خونریزی و استعمال سیگار عوامل خطر برای PPROM و یک علت ریزش ناگهانی آب از واژن است. عوارض PPROM شامل عفونت مادر و نوزاد، زایمان زودرس، پارگی جفت و پرولاپس بند ناف است.
بهترین روش برای تأیید تشخیص PPROM، مشاهده‌ی مستقیم مایعات آمنیوتیکی است که از کانال دهانه رحم خارج شده و یا در محفظه‌ی واکسن جمع می‌شوند. اگر PPROM با معاینه‌ی دیداری مشخص نباشد، می‌توان با آزمایش pH مایع واژن، که به راحتی با کاغذ نیتراسین انجام میشود، تشخیص آن را تایید کرد. مایع آمنیوتیک در مقایسه با pH واژینال به طور معمول اسیدی از 3.8 تا 4.2 دارای محدوده pH 7.0 تا 7.7 است. نتایج آزمایش pH غلط منفی و مثبت کاذب در 5 درصد موارد رخ می دهد.
جدیدترین آزمایش تاییدکننده‌ی پارگی کیسه‌ی آب AmniSure است، که یک روش سنجش ایمونوکروماتوگرافی است که مقادیر کمی از پروتئین آلفا میکروگلوبولین-1 جفت (PAMG-1) را در مایع واژن پس از پارگی غشای جنین تشخیص می‌دهد. حساسیت تحلیلی آزمون 5 نانوگرم در میلی لیتر تعیین شده است. PAMG-1 وقتی غشاهای کیسه‌ی آب سالم باشد؛ تشخیص داده نمی‌شود زیرا غلظت PAMG-1 در ترشحات واژن گردنی کمتر از 0.25 نانوگرم در میلی لیتر است. سنجش AmniSure نیازی به معاینه Speculum ندارد. آمینو شور توسط FDA برای استفاده در هر سن حاملگی تأیید شده است.
یک سواب استریل به مدت یک دقیقه در واژن وارد شده و سپس در یک ویال حاوی حلال که پروتئین را از سواب استخراج می‌کند قرار داده میشود. پس از یک دقیقه، یک نوار تست AmniSure درون ویال فرو می‌رود. و با ظهور خط می‌توان از پارگی کیسه‌ی آب مطمئن شد.
از این تست می‌توان به راحتی در خانه هم استفاده کرد و بدین طریق با تشخیص درست از بستری‌های غیرضروری در بیمارستان خودداری کرد.
تست فرن از روش‌های تشخیص پارگی کیسه آب
تست فرن یا تست سرخس یکی دیگر از روش‌های تشخیص پارگی کیسه آب است. این یک آزمایش ساده و ارزان است که با تبلور سرخسی‌اش، شناسایی نشت مایع آمنیوتیک را امکان‌پذیر می‌کند. این آزمایش یک تشخیص افتراقی سریع و خاص بین ترشح، موکوس، بی‌اختیاری ادرار و آمنیوتویک را ممکن می‌سازد. آزمایش فرن قابل اطمینان است و درصد خطا در آن بسیار پایین است. در این تست؛ میزان و ویژگی‌های بلورهای ایجاد شده از موکوس دهانه‌ی رحم روی لام شیشه‌ای تشخیص داده میشود. هر چه غلظت کلروسدیم و سایر الکترولیت‌های موکوس دهانه‌ی رحم بیشتر، تبلورها بیشتر. در واقع زمانی این تبلورها روی لام ایجاد می‌شوند که کیسه‌ی آب پاره شده باشد.
فرق پارگی کیسه آب و نشت ادرار در بارداری
در حالی که بسیاری از زنان فرق بین ترشح و پارگی کیسه آب به درستی تشخیص نمی‌دهند مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن نشت ادرار در بارداری ست. در بسیاری از زنان باردار به خصوص در سه ماهه‌ی سوم به دلیل بزرگ شدن جنین و وارد شدن فشار به مثانه، نشت ادرار زیاد رخ می‌دهد، با این حال چطور میتوانید آن را از پارگی کیسه‌ی آب تشخیص دهید: اگر مایع خارج شده مایل به زرد بود و بوی آمونیاک داشت، احتمالاً ادرار است. اگر بو نمی‌داد (یا بوی شیرین دارد)، احتمالاً مایع آمنیوتیک است.
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین. 
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.