بعد از سه هفته سخت که دندونهاش دراومد بالاخره، امروز فقط تنها کاری که ازم برمیومد نشستن کنارش بود تا اضطراب جداییش تشدید نشه. مثه روزای قبل نای بازی کردن و شعر خوندن و بغل کردن نداشتم. لعنت به میگرن!!
هرازگاهی نور چشمام اذیت میکرد دستهام گذاشتم رو صورتم و تو حال خودم نبودم داشتم فکر میکردم اگه شدیدتر بشه مثه دفعات قبلی که نتونم رو پا وایسم چکار کنم؟ حتی جون نداشتم ناهارشو درست کنم حالم گرفته بود که یهو دستهای کوچولوش رو دستهام حس کردم! 😍 دخترکم انگار متوجه شده بود، داشت سعی میکرد با دستهاش دستمو از صورتم برداره...
برا اینکه عادی جلوه بدم یهو دستام برداشتم و با همه انرژی که مونده بود گفتم: داااااالیییییی 🙃 خندید و برای اولین بار گفت: ما ما 😍😍😍😍😍 و من در کسری از ثانیه همه دردهام یادم رفت و چشمام قلبی قلبی شد. چه لذتی داشت حتی اگه تصادفی باشه فقط.

خدا بهت صدبرابر قدرت و سلامتی بده که بتونی از دختر کوچولوت مراقبت کنی
خدا همه پدر و مادر ها و بچه ها رو در کنار هم شاد و سالم و شاد حفظ کنه الهی

چرا تصادفی باشه
ای قربونش برم ک خواسته حال مامانشو خوب کنه جانم🥹🥹🥰

وای خیلی قشنگ توصیف کردین
احتمالا نویسندگی نمیکنید
الهی خدا همیشه بهتون و به تمامی مادرها و پدرها سلامتی و انرژی ای صدبرابر بده تا بتونیم پابه پای بچه ها قدم برداریم

وای چه قشنگ😍😍😍

اوخ خدای من 😍😍😍خدا بهت قوت بده مامان خوش انرژی

چشمای منم قلبی شد 😍 و یهو گفتم ای دل غافل، این طفل معصوم ها چه گناهی کردن که گاهی از خستگی زیادی و میگرن و فلان گاهی دعواشون میکنیم 😭 هرچند که من بعد از اینکه ناخودآگاه دعواش میکنم گاهی بلافاصله ازش معذرت خواهی میکنم و خودم گریه ام میگیره

چرا من باید با این متن گریه کنم 😭