سلام مامانای عزیز خوبید؟
من تو بارداریم تا الان بخاطر شرایط کاری همسرم اصلا پیشم نبود، و از نظر روحی این موضوع خیلی بهم فشار اورد و‌هنوزم همینطوره..از یه طرف دیگه چون تنها بودم همش یا خونه پدرم اینا بودم یا خانواده شوهر.. تو این‌دوران خیلی زود عصبانی میشدم و خیلی وقتا با صدای بلند داد میزدم و سریع از کوره در میرفتم، بعضی وقتا هم ناراحتیا رو تو خودم میریختم یا خیلی شبا گریه میکردم، الان که نزدیک زایمانم هست میترسم و‌نگرانم همه‌ی اینا رو بچه‌م تاثیر بذاره..😢😢واقعا شرایط سختی بود، کسی بوده اینجوری باشه یا تو اطرافیانتون داشتین همچین چیزی؟ بچه چطور بوده؟

شوهرمن شرایط کاریش خوبه ولی وقتی هم خونه ست توجهی نمیکنه بهم ،پدرومادرم دورن نمیتونمم جایی برم ،الان نزدیکه یک ساعت یا بیشتره دارم گریه میکنم نمیدونم روبچه چه تاثیری میزاری ولی واقعا وقتی حال ادم بده نمیدونم چطور میتونه خودشو کنترل کنه،نیاز به محبت چیزیه که این روزا بیشتر ازهمه چیز بهش نیازداریم کاش درک بشیم🥺😔

دقیقا دیگه می‌خوام جمع کنم برم خونه خودمون همش اینجا بودم حتی شوهرم سرد شد ازم

سعی کن این هفته های اخرو هم قران زیاد بخونی
خیرتاثیر داره
من بارداری اولم خیلی میخوندم پسرمم آروم بود الانم زیاد شلوغ نیس
ولی اینبار منم خیلی گریه کردم ناراحت شدم

منم اینطوربودم تازه خوبه یوقتاخونه پدرت بودی منکه شوهرم وپرمیکردن بایدمیموندم خونه برادرشوهرام کلی اذییتم میکردن سربچه اول ولی چیزی نمیشه نترس عزیزم شغل شوهرت چیه

خاله من بعد از ۶ سال این قضیه رو فهمید البته وقتی که پسرش به لجبازی افتاده بود و مرتب عصبی میشد از وقتی دخترشو باردار شد سعی کردم آروم باشه اینجوری پسرش هم آرامتر شد

بله داشتیم خاله م سر پسرش اینطوری بود وقتی بچش بدنیا اومد همش گریه های بی دلیل میکرد و عصبی بود.
از الان خودتو آروم کن و باهاش حرف بزن و حس خوشبختی رو تو روحت راه بده و سعی کن آرامش بیشتری داشته باشی