اصول تربیتی کودکان👇👇

اگرفرزندتان توجه شما را فقط در زمان خطاهايش دريافت كند،
می آموزد که
باید اشتباه كندتا توجه شما را به خود جلب كند.
درحالت عادی به اندازه کافی به او توجه کنید.

"خوشحالم كه تو بچه منی! خوشحالم كه در كنارم هستی. خوشحالم كه خدا تو را به ما هدیه داده"

و جملاتی از این دست در برابر جملاتی چون

"كاش یكی برای چند ساعت تو رو نگه می داشت تا من نفس بكشم، از اولش هم تو رو نمی خواستیم، از وقتی به دنیا اومدی همه چی خراب شد، تو باعث شدی نتونم درس بخونم و..."

كودک نباید از اینكه وجود دارد احساس گناه كند و با این حس بزرگ شود. در عوض می بایست خوشحالی مان را از وجودش و در كنارش بودن عنوان كنیم.

حتی اگر کودک ما هنوز نوزاد است😊چون کودکتان با جملات منفی از همون نوزادی انرژی منفی دریافت میکنه ضمنا شما هم همینجوری عادت میکنین اونو به چشم یک عامل برای پیشرفت نکردن ببینین.

اگر به شما بگویند از یک روز رفتارتان با فرزندتان فیلم تهیه شده، از دیدن آن به شما حسی خوبی دست می دهد وبه خود افتخار می کنید؟

یا خجالت زده می شوید و احساس گناه می کنید؟

مغز کودک شما هر روز از رفتار شما فیلم تهیه می کند ودر مغز خود ذخیره می کند و در آینده این فیلم ها را در مسیر زندگی خود تکرار می کند.

آگاهانه انتخاب کنید چه رفتاری را تا آخر عمر می خواهید در ذهن فرزندتان حک کنید.

اگر والدى كج خلق باشید، فرزندانتان تـازمـانى اطاعت ميكنند كه ازشما بترسند
به محض رسیدن به توانایى فكرى وجسمى متوجه ميشوند كه ترس بي مـورد است،مقابل شما مى ایستند و رابطه معكوس ميشود

برخی اوقات چند کلمه یا نگاهی و یا لحن صدایی کفایت می کند که به کودک بگویید که کند ذهن، احمق و یا اساساً آدم با استعداد و دوست داشتنی است.

طرز فکر والدین می تواند در عرض چند ثانیه به کودکان منتقل شود اگر این ثانیه ها زیادتر شود کم کم کودک با شدت هرچه بیشتر تحت نفوذ قرار خواهد گرفت.

در این مورد نه تنها احساس کودکان بلکه طرز رفتار شان نیز نسبت به خود تحت تاثیر این بینش قرار می گیرد و با تمام وجود می پذیرند که احمق و یا بااستعداد هستند.