نمیدونم دخترم چشه
از همون اول ک بدنیا اومده اگه بریم خونه کسی یا کسی بیاد خونمون یا از اقوام کسی ببینتش همون شبش تا صب بیقراری میکنه و نمیخابه و گریه میکنه و دهنمون رو صاف میکنه😒
دیشبم عمه اش اومده دهنمون رو صافید بخدا این دخترم

اسپند دود کن

دخترمنم از شلوغی بدش مباا

اینم بگم برای اینکه یوقت از چشم زخم نباشخ براش آیت الکرسی و چارقل هم میخونیم اکثرن بی فایده اس

پسر منم اولا از شلوغی اصلا خوشش نمیومد انقدر گریه میکرد یکی دوتا عروسی رفتیم اوکی شد ولی الانم اول که یکی میاد زیاد بش توجه کنن و هی بخوان بوس و بغلش کنن بدش میاد اول نباید باش کاری داشته باشن تا خودش با محیط و آدماش اوکی بشه بعد دیگه آروم میشه

رفتارشون با بچه مناسبه؟ اذیتش نمی کنن؟ دخترمن کوچیکتر بود از عمه هاش خوشش نمی اومد هنوزم زیاد خوشش نمیاد چون وحشی هستن بدون اجازه بغلش می کنن صداشون بلنده بچه خوشش نمیاد

دختر منم زیر یکسال که بود اینجوری بود خدا رو شکر درک اطرافیان بالا بود بعد از ساعت ۷ شب خونمون نمیومدن که خوابش بهم نریزه

نظم رفتارش می‌ریزه به هم عزیزم دلش نمیخواد بخوابه میخواد کنار بقیه باشه عصبی میشه بد خلق میشه

برا همه اونطوریه یا فقط یه عده؟