انصاف نیست یه مادر تو دوران بارداری اونهمه حالت تهوع و سختی رو بکشه
بعد باز سختی زایمان چه طبیعی و چه سزارین
بعدشم نگهداری از یه نوزاد آسیب پذیر که مدام گریه میکنه و شیر دادن مادر و شب نخوابی که تا ماه‌ها طول میکشه.
تو همه مراحلی که گفتم لذت وصف ناپذیری هم وجود داره و یه لبخندش میارزه به دنیا
اینها یعنی چی مامانا؟ بیاین بگین اینهمه سختی در کنار لذت داشتن نوزاد دوست داشتنی چه تفسیری داره؟
چرا برای داشتن یه بچه باید اینهمه سختی کشید؟
فکر کنم نیاز به نظر و دیدگاه فلسفی داشته باشم😵‍💫
نظرتونو بگین

ای جان .چون هر چیز گرانبهایی برای داشتش باید سختی کشید.راحت بدست بیاری بی ارزش میشه ‌.کلا انسان موجودیه که هر چیزی راحتی و اسون بدست بیاره ارزشش کم میشه

میدونی کجا سختر میشه اونجا که بچه حسابی بد قلق ونق نقو باشه و کسی مادر رو درک نکنه

همه به خاطر مهر و عشق مادری هستش
با تمام‌اذیتاش وقتی میدونی این بچه از وجودته آروم‌میشی

به نظرم نفس انسانی انقدر قوی و مهمه که برای خلق و پرورشش این سختی ها عادیه. به این فکر کن یک انسان دیگه از سلول خونیت داری پرورش میدی! ساخت یک مجسمه بی جون کلی دردسر و سختی داره این که دیگه یک انسان واقعیه

اصلا فکر کردی چرا ماددا بچه هاشو بیشتر از پدرا دوست دارن چون زحمت بیشتری براش میکشن

قانون طبیعته چیکار میشه کرد 🫂🤦‍♀️
چاره ای نیس

😐😐😐منم لایک کن واقعا چرا