مامانا بچه های من انگار غذادوست ندارن اصلا هیچ نوع غذایی ازاول همینجوری بدغذابودن الان نزدیک دوسالشونه لب به غذانمیزنن هرچی میارم میگن نه شیرم نمیدم که بگم شیرمبخورن سیرن غذای جدید بیارم که اصلا هیییچییی انگار میخام زهر بدم فرارمیکنن خب یذره بخور شاید دوست داشتی خسته شدم دیکه راهی به ذهنم نمیرسه قاشق میدم خودشون بخورن اما همه رو خالی میکنن روپارچه میرن لب نمیزنن خودمم بخام بدم اصلا دهنشونو باز نمیکنن

برای اشتها من از این روز در میان میدم راضیم

بهش توجه نکن
ریزه خواریم نزار بکنه
گشنه باشه خودش میخوره

پسر من اهن بدنش كم بود دكتر امگا داد براي جذب اهن
گف اهن كم باشه بي اشتهايي و بي خوابي و بداخلاقي ميارن
الان خداراشكر بهتره

بنظر من بعضی بچه ها بد غذایی تو ذاتشونه ربطی به شیر شب هم نداره که الکی دکترا زیر دوسال قطع میکنن.دخترمن تا سه سالگی شیر می خورد بد غذا هم نبود ولی پسرم نه تا سه چهار سالگی خیلی بد غذا بود زیر نظر فوق تخصص هم انواع شربتهای تقویتی رو میخورد بزرگ که شد درست شد

یمدت اصلا کاری نداشته باش اصلا اصرار نکن خودشون گشنشون شد میان سمت غذا هرچقدر بیشتر حساس باشی بچه بیشتر دوری می‌کنه شربت زینک گلوکونات هم واسه اشتها خوبه

پسر من همینطوریه از همووووون اول نوزاد که بود خون به دلم میشد که شیر بخوره الانم غذا یعنی بچه من هیییییچ غذایی دوس نداره هیچی هر کی هم میرسه میگه خب همون که دوس داره رو براش درست کن ولی این هیییچی دوس نداره

پسر منم دقیقا اینجوری از اول کلا بدقلق بود شیرخودمو نخورد شیرخشکم 30 تا کلا می‌خورد نوزاد بود الانم غذا اصلا نمیخوره منم همه راه هارد رفتم دبگ خسته شدم ولش کردم ب حال خودش

اینم بگم اگه بیرونم ببرمشون فقط میخان بازی کنن سمت غذانمیان