سزارین شیرین من(قسمت دوم):
وارد که شدم پرسنل اتاق عمل تحویلم گرفتن و برای آخرین بار صدای کوچولوی قشنگمو از داخل شکمم شنیدم.(راستی قبلش بگم موقع پذیرش، مجدد ازم سونوگرفتن که صحت بریچ بودن بچه رو ثبت کنن)نیم ساعتی توی ریکاوری بودم تا بردنم توی اتاق عمل...از اونجایی که قبلا تجربه بیهوشی داشتم برای عمل بینی و لوزه و مشکلی نداشتم من بیهوشی رو انتخاب کردم(از عوارض بیحسی نخاعی شنیده بودم(البته برای هرکس متفاوته))سرم بی حسی رو زدن و نفهمیدم تا اینکه با صدای دستگاه های قلب و فشار اطرافم که ثانیه به ثانیه شدیدترمیشد بیدار شدم...گلوم خشک خشک بود و حالت پریود شدیدی داشتم.مراقب اومد حالمو پرسیدمنم این حالتارو با بیحالی گفتم و گفت طبیعیه...اومدن بردنم بخش(سعی میکنم قسمتای احساسی رو حذف کنم تاطولانی نشه وقتتونو بگیرم)با دیدن خانواده که منتظرم بودن کلی بغض کردم و گریه تا جایی که نفس تنگی گفتم پرستارا گفتن بخاطر مواد بیهوشیه سعی کن گریه نکنی بهتر میشی.سریع آوردنم تو اتاق لباسامو عوض کردن و پوشک جدید گذاشتن(جابجا شدن از این تخت به اون تخت خیلی لگنمو  به درد مینداخت) فریماه مو یا خانواده آوردن کنارم...از اینکه زخمم باعث میشد نتونم درست بشینم و صورتشوببینم خیلی ناراحت بودم.دور لب دخترم سفید بود معلوم بوده گشنه بوده بهش شیرخشک دادن که برام مسئله ای نبود بهتر از گریه کردنش بود.نیم ساعت بعد شروع‌کردم به شیردادن که خداروشکر پرستارا با چک کردن آغوز میگفتن مقدارش خوبه بهش بده

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط