بعد ک رسیدم دیدمش ایقد معصوم وناز بود اما کوچلو نتونستم لمس کنم قلبم از جا کنده شد ایقد گریه کردم ک انداختنم بیرون ک بچه حس میکنه نکن انرژی منفی نده بیا برو شیر بدوش انشالا اکی میشه با شلنگ بش میدادن تاصب دوشیدم بزور ده تا شد بردم گفتن کم باز س ساعت دگ بیار گفتم وضعیتش چطور درس جواب نمیدادن رفتم دوشیدم باز رفتم گفتن یکم بهتر شده اکسیژن برداریم ببینیم میشه تحمل کنه گفتم من امروز مرخص میشم چجوری شیر بیارم گفتن هر دوساعت شیشه بردم بزور راه میرفتم شوهرم کارا کرد با مادرم آوردنم خونه هی میدوشیدم بزور ده تا میشد هر بار میبرد ک کمه فلان من خودم کشتم آبجوش شیر افزا مایعات آبمیوه سوپ کم کم اکی شد رفتم فرداش گفتن فعلا تحت مراقبت ی روز دگ فرداش می‌ذاریم زیر سینت منم خوشحال ک بتونه ببرمش شیر دوشیدم رفتم خونه خوابیدم تا۶اومدم خداروشکر سینه گرفت چشم کردن ک چقد شیر داری فلان خوبه گرفت خلاصه گفتن بمون اینجا گفتم مگ میشه گفتن آره اتاق مادرا برو رفتم میدوشیدم ک نکنه بچه گرسنه بمونه بار دوم رفتم هرکار کردم نشد بگیره

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط