مادر بودن خیلی سخته خیلی سخت.من گاهی کم میارم و میبرم واقعا نمیدونم چ کنم ،تو خلوتم خودمو آروم میکنم اما باز هم گاهی بهم میریزم .از خودم ناراحتم ،مامانم اینا میگن چرا غر میزنی چرا ناشکری میکنی اما من واقعا فقط از شدت خستگی شکایت میکنم .از شدت فشاری ک شبانه روز رومه غر میزنم اما اخساس میکنم اینکارم یعنی مادر خوبی نیستم از خودم ناراحتم از اینکه اونقدر قوی و محکم نیستم ک فشارهازو تحمل کنم و خم ب ابرو نیارم .که نه پسرم حالمو حس کنه و نه دیگران بهم بگن غرغرو 😥
نمیدونم چطوری خودمو تسکین بذم .جسمم داغون و خستست .روانم آشفته و بهم ریختست و من تنهام با این مسعولیت بزرگه مادری و بچه ایی ک تماما ب من وابستست و لحظه ب لحظه داره حالات منو تماشا میکنه
لطفا شمام از خودتون بگین شما چطوری خودتونو قوی و سرپا نگه میدارین

یادمه روز دوم بعد زایمانم پسرمو بردم دکتر یه خانومی اونجا بود یه بچه سه ساله داشت بهم گفت راه خیلی طولانی در پیش داری حرفای مفت اطرافیان درک نکردنشون بابت شرایطی که داری آزارت میده حالا بهش خستگی و شب بیداری و شلخته بودن خودتو خونتو هم اضافه کن فقط باید قوی باشی بتونی اینارو تحمل کنی

منم۳تادلرم یعنی داااااغونم چه جسمی چه روحی تو شهرغریب و دلتنگی خانواده،کم میارم گریه میکنم ولی باز میگم این بچه هاباخواست من ب این دنیا اومدن و حقشون مادرافسرده نیس،یادمه یه بار که غرمیزدم از دست دوتاپسرام که چقدر دعوامیکنن یه خانومه بهم گفت بهترین روزهای عمرته و نمی‌دونی ،گفت دخترمن ۱۲سالشه و فلج مغزی ‌حسرت به دل یه بار مامان گفتنش😔 گفت حتی کردن نمیگیره فقط نگاه،از اون موقع هروقت کم‌میارم میگم خداروشکررررت که تنم سالمه و وجه هام سالمن

چقدر حال و روزتون شبیه منه ...
چقدر انگار منید ...دقیقا تا میام یکم حرف بزنم همش میگن همین حرفا رو ...
ولی واقعا به معنی تمام خسته م و دل گرفته .... خیلی حس تنهایی دارم خیلی
همش گریه میکنم توی خلوتم همش بغض دارم ...
و دلگیرم از اینکه کسی حالمو نمی‌فهمه کسی دستمو نمیگیره بگه چته بگه تو حرف بزن من گوش می‌کنم انگار یه عالم حرف گیر کرده توی دلم خالیم نمیشه فقط داره روی هم جمع میشه و منم هی دارم غرق میشم

همه عزیزم همینن منم یکم پیش عصبی شده بودم از دست پسرم خونه ترکیده از صبح زود بلند میشه ولی اینا همش یه دوره هست به این فکر کن سال دیگه اذیتاش کمتره

عزیزم تنها نیستی همه مادرا اینطورن.منم از اینکع کسی درکم نمیکنه گریه میکنه ولی میگذره

همه ما داریم با این مسایل دست و‌پا میزنیم نگران نباش ب خودت فرصت بده روزای خوب توراه همه مون هست انشالله بزرگ میشن و خوشبختی شون و میبینیم و لذتشو میبریم

اینو گفتم بهتون بگم همه ما مادرا شرایط مشابهی داریم این علائم هم بابت افسردگی های جزئی بعد زایمان و تغیرات هورمونیه باید سعی کنیم بیشتر خودمونو دوست داشته باشیم

من فک کنم حال روز همه مادرا اینطوریه حالا یه سریا بیشتر یه سریا کمتر . من اینجور مواقع به خودم میگم اینم مثل همه چیزهای گذشته میگذره. خستگی و غر زدن حق هر مادریه بنظر من نباید قوی بود باید قبول کرد که مسئولیت‌ بزرگیه گاهی وقتها ما خانوما بخاطر اینکه قوی باشیم روح و روانمون رو خسته تر و شکسته تر میکنیم من به شخصه تصمیم گرفتم زیاد قوی نباشم هر جا کم آوردم بلند بلند جار بزنم گوش شنوا هم نبود بلند بلند گریه کنم. و با وجود همه اینها هیچ مادری بد نیست حتی اگه گاهی روزها از تصمیمش پشیمون شده باشه و حتی حوصله بچه داری نداشته باشه

من تفاوتم باشمااینه که به بچه رسیدگی میکنم خیلی ولی حالم روی راه نیست

الان اضافه وزنم رفته رو اعصابم و احساس خیلی بدی دارم

منم حال خوبی ندارم هربار افسردگی بعداز زایمان خودش رو یه جوری بهم نشون میده