پسربزرگ من ۲سال ونه ماهشه، پسرهمسایه ۳ونیم سالشه پسرمن غرغرولجباز رواهصاب اون اصن مث پسرمن نیس خیلی خوبه بازیشومیکنه وبهتره نمیدونم چرااینجوریه واقعانمیخام مقایسه کنم ولی ناخوداگاه این فکرمیادسرم شاید مشکل ازمنه .واقعا خیلییی راه مبام باحرفاش وکاراش

همین الان داشت تو فکرم می‌گذشت که کاش فردا بیدار نشم دیگه از بس خستم می‌کنه پسرم از یه طرفم دارم از پوشک میگیرمش به معنای واقعی بریدم

پسر من وقتی میره خونه یه نفر دیگه میشه عاقل ترین پسر دنیا با وجودیکه تو خونه خودمون کلا در یخچال باز و محتویات خالی میکنه که بره تو یخچال ، تو حیاطمون پر از خاک هر روز یه گلدون میشکونه،

خودت داری پسر همسایه دوتا بچه از یه پدر مادر و نمیشه باهم مقایسه کرد ژنتیک خیلی مهمه مثلا بچه پدرومادر که خودشون شیطون بودن وبلا زمین و زمان یکی می کردن نباید تو قع بچه آروم داشت مثلا من خودم آروم بودم مهربون شوهرم عاطفی دخترم تمام خصوصیات من پدرش و به ارث برده

دقیقا توصیفات پسر شما، دختر منه
یه دختر نق نقو، لجباز، بهانه گیر، گریه الکی دیگه امشب واقعا نتونستم جلو خودم بگیرم صدام رفت بالا

پسرمن که شب که میشه فقط نق میزنه بهونه میگیره الکی گریه میکنه یعنی رواعصاب آدم رژه میره

صبرکن پسرشماهم ۳ونیم بشه بهتر میشه .بهرادمن همسن شهریارجانه چندوقتی هست ب شدت لجباز شده