مامانا بیاید دلداریم بدید ،بچم خیلی گریه میکنه نق میزنه یک هفته اس اینطور شده اصلا نمیزاره زندگی کنم ،شوهرم صبح میره شب میاد سر مغازه ،امشب بعد از یازده روز حمام رفتن گفتم نگه دار برم یه دوش بگیرم ،آنقدر پسرم گریه میکرد همش داد میزد میگفت ساکت شو دیگه منم زود در اومدم ،اومدم تو اتاق خودم روی تخت پسرمو خوابوندم آنقدر دلم گرفته دیگه جون ندارم اما با جون و دل بچمو نگه میدارم اما از باباشم انتظار دارم خیلی خستم

هممون همینیم عزیزم، مردا حوصله بچه داری ندارن نهایت موقعی که ساکتن یه صداش بزنن اروم شه، شوهر من اولا که گریه میکرد یکم تابش میداد ولی الان چون رفلاکس داره و زیاد بلندش نمیکنم اکثرا خوابیده هست بعضی روزا حتی بغلشم نمیگیره

عزیزم اصلن غصه نخور
همه ی مردا همینن
هیچ کدوم حوصله ی بچه داری ندارن ولی یه ذره که بزرگتر شن باباشونو کامل بشناسن خودشون خود به خود میرن سمت باباشون
اون موقعه نوبت ماست که یه ذره نفس بکشیم🙂

خوب ببر دکتر دیگه

عجب بابای بی انصافی من بچه رو میدم ب همسرم باشگاه میرم خرید میرم بیرون میرم یکبار زنگ نمیزنه بهم استرس بده

باباها تحمل ندارن عزیزم سوهر مم همینجوریه

الهی بگردم عزیزم می‌دونم این شرایط واقعا سخته میفهممت تنهایی بچه بزرگ کردن سخته ولی ما زنا خیلی قوی هستیم قوی تر از هر چی فکر کنی شوهر منم کلا ده دقیقه از پس بردیا بر میاد بقیه اش همش صدام میزنع ☹️☹️