به سوال...خانم هایی که تو شهر غریبند کسی رو ندارند همش تو خونه هستن ممکنه بچشون مادرشون نخاد من تو شهر غریب زندگی میکنم فقط یکی از خاهرشوهرام پیشمند ممکنه دختر همش میگه عمه...فردا منو نخاد بره سمت عمش‌‌‌...اخه من خیلی بهش محبت میکنم هر روز یه ساعت میبرمش خانه بازی...ممکنه باز منو نخاد بره خونه عمش دیکه نباد پیش من...چطوری بچع ۱۹ ماهتونو سرگرم میکنید

آخه این چه حرفیه جایگاه مادر کجا و عمه کجا

ما مادرها چون همیشه پیش بچه هامونیم این احساس میاد سراغمون خوب معلومه بچه ها وقتی کسی رو که دوس دارن کمتر ببینن بیشتر بهش ابراز علاقه میکنن این حتی توی پدرها هم حکم میکنه اصلا نکران نباش بچه ها همیشه نقطه امنشون مادرشونه

این چه حرف و فکریه
پسر من تا دو ماه پیش عاشق مامانم بود فقط اونو میخواست دو ماه چسبید به من همسرم دو هفته ست تعطیله فقط اونو میخواد اقتضای سنشونه
یه ذره دیگه که بزرگتر شن تفاوت افرادو میفهمه یه جوری چسبت میشه که دیگه کنده نمیشه ازت
خود تو الان مامانتو بیشتر میخوای یا اقوامتو؟هیچکس هیچوقت تو دنیا جای مادرو نمیگیره

وا چرا نخواد..صدنفرم باشن بهش محبت کنن و دنیا رو بدن اخر حرفش به مامان تموم میشه‌‌..

ببین این حساسیت ها طبیعیه من گاهی پیش نیومد به شوهرم هم حسودی میکردم این حس ها گذراس فقط بدون که واقعی نیس

من غریب نیستم توی شهر ولی دختر منم همینجوریه عزیزم
کلا همه رو دوس داره
نه که همیشه تنهاست وقتی کسی میاد خونمون یا میریم خونه کسی اینقدر ذوق میکنه و خوشحالی میکنه ک حد نداره
مخصوصا ابجیمو خیلی دوس داره

مادر هررجا باشه هرطور باشه مادرِ به این چیزها فکر نکن شاید عمه دوست بشه ولی اولویت اولش مادرشه

الان پسر من. دوسداره باهمه بره خونشون. اون لحظه میگم بمون پیش مامان. میگه پس منم بگم بچم همرو ذوطداره اران من اینا اقتزا سنشونه. جدی نگیر خیلی

خب عزیزم مهره عمش زیاده بهش. و بچتونم دوسش داره ولی. دلیلی نمیشه شمارو نخواد