از زمان مناسب جداکردن تخت بچه می‌پرسید.
گفتم: بستگی به سرشت کودک و فرهنگتان دارد. سوالتان مثل این است که بپرسید که بهترین فصل چیدن میوه کی است؟ و جوابش این است که بستگی به میوه دارد.
بعد پرسید: با این توصیف پس خودتون کی تخت دخترتون را مستقل کردید؟
گفتم جمله‌ی درستش این است که کی دخترتون خواست که مستقل شود؟ و جوابش ۸ سالگیست. ما فصل رسیدن میوه‌ها را تعیین نمی‌کنیم، میوه‌ها زمان چیدنشان را مشخص می‌کنند؛ در دنیای روان هرچیزی زمانی دارد، باید صبور بود.
زمانی از روانپزشکهای ژاپنی پرسیدم که شما کی تخت بچه‌هایتان را مستقل می‌کنید؟ گفتند بعداز ۶ سالگی.
گفتم در کتابهای غربی خیلی زودتر اینکار را می‌کنند.
گفت: بچه‌های ما با آنها فرق می‌کنند و فرهنگ ما نیز با آنها فرق می‌کند درفرهنگ ما وابستگی یک ارزش است و آنجا یک ضدارزش.

«آری، کار ما در تعامل با دیگری، تنها باغبانیست.»

✍️دکتر روح الله صدیق

👏🏻👏🏻👏🏻
اینجا بفهمن بچه ای پیش مادر پدرش میخوابه چه کارها که نمیکنن و چه ها که نمیگن😁
اینجا ایرانه کشوری جهان سومی که همش دنبال تقلید از اروپایی هاست

دقیقاااااا👏 منم نظرم همینه ‌...

عالی بود مامان ثنا👏👏👏

ولی من قبول ندارم بحث تقلید از اروپایی ها نیست
کافیه یه بار بچه رابطه پدر و مادر و ببینه یا بشنوه چه ذهنیتی تو بچه درست میشه؟؟
با این قسمتش که هروقت خود بچه خواست خوب خود بچه هسچوقت نمیخواد
به نظر من عادته اگه بتونی از همون نوزادی عادتش بدی دیگه عادت میکنه
دختر من از نوزادی که تو تخت کنار مادر بود، از یکسالگی هم گذاشتمش تو اتاق خودش ( از شش ماه تا یکسال چون بنایی داشتیم خونه مامانم بودم و الا زودتر میذاشتم تو اتاق خودش) الانم تو اتاق خودش میخوابه بعضی شبا بیدار میشه صدا میکنه میرم تو اتاق پیشش

کاملا درست بود 👍👍👍