سلام مامان کلا،اومدم باهاتون درد و دل کنم،قبلش بگم ک من یکی از بچه دوست ترین آدمای دنیام،و روزی هزار بار خدارو شکر میکنم ک هنچین گلی دارم.
اما...بعضی وقتا کم میارم،دخترم فوق العاده شیطوووووووونه،مهمونی میریم مدام نق میزنه،از دماغ من و همسرم درمیاره،به هیچ صراطی مستقیم نمیشه،همه یجور نگاه میکنن ک مثلا چقد نق میزنه بچه ش یا....
نمیدونم چیکار کنم...
خیلی خسته م

گلم بچه همینه.. منم یوقتا از شدت خستگی بیزار میشم از بچه🤪
بنظرم اگه میتونی از یه مشاور کمک بگیر خیلی کمک میکنه..

درضمن اینو هم یادت باشه متاسفانه خیلیا توقع دارن بچه حتی تو این سن کم، بشینه یه جا بازی کنه صداشم در نیاد.. در صورتی بچه اگه اینجوری باشه باید بری پی درمان کردنش چون مشکل داره!!🤦🏻‍♀️🥴

من همین ماه پیش با خونواده شوهرم رفتم مسافرت دوروزه، ینی به غلط کردن افتادم تا برگشتم..‌ بسکه زیر زیری غر میزدن که جرا نورا گریه میکنه آروم نبست.. آخر سرم خالش گفت بچتو بغلی کردی برا همین اینجا نمیشینه!! منم حرص کردم محترمانه جوابشو دادم که خودش بحثو عوض کرد...
کلا رو حرف بقیه حساس نشو یکیم یه چی گفت محترمانه بگو سنشه کاریش نمیشه کرد..

بخوای بخاطر حرف مردم حتی عزیزت باشه حساس بشی خودت از پا در میای!!

فدات بچیت قربونت خودتو ناراحت نکن خواهری

پسر منم همینه🥲
هر جا ببریمش کلی گریه میکنه باید کلی دورش بدیم
خیلیی شیطونه
منم با اینکه بچه خیلی دوست دارم ولی گاهی کم میارم
مخصوصا تو این سن که خیلی شیطونن

دختر منم اذیت میکنه بریم بیرون نگاه کنن بقیه بچس نق میزنه گریه می‌کنه نمیشه که مث آدم بزرگ‌ها حساشو مخفی کنه

حف داری ولی خب بچه ها تو ی دوره ای اینجوری میشن برا همون قدیمیا گفتن لچه دارباید تا دو سال از خونه نره بیرون 😀😄 بخاطر همین چیزاست بچه ها تو خونه خیلی راحتن ، چون عادت کردن به محیط خونه