پست ۹۳، زایمان ۸
۸ ساعت تموم شد و من میتونستم بخورم یا بشینم. دردم داشت شروع میشد که خواستم و اومدن یه شیاف دیگه زدن. تونستم بشینم موهامو شونه کنم و یکم از اون اوضاع داغون دربیام. قرار بود ساعت ۱۱ سوند رو جدا کنم و راه برم ولی نمیدونم به چه دلیلی به تعویقش انداختن. (توضیح دادن بهم یادم نیست. بعد از جدا کردن سوند باید حتما راه میرفتم ولی چون اون ساعت شیفت نبود و نمیشد بیان راه ببرنم، انداختن عقب) گفتن صبح ساعت ۶ میان.
تو طول شب هم هنوز اثر شیاف بود. تا ساعت ۱ با پایین بالا کردن تختم مینشستم و همسرم بچه رو میداد که شیر بدم. ولی شرایط گرفتن آروغش رو نداشتم، همسرمم بلد نبود خیلی، ولی تلاششو میکرد و نمیشد. با بلوک مامایی تماس میگرفتیم میومدن آروغشو میگرفتن و میرفتن. ولی ساعت ۱ دیگه همسرم به شدت خواب آلود بود. منم که خودم نمیتونستم پاشم برش دارم. گفت بیان بچه رو ببرن بخش خودشون، اومدن دنبالش و تا صبح هر بار بیدار میشد میاوردنش من شیرش میدادم و دوباره میبردنش. ساعت ۶ بود که اومدن گفتن باید راهت ببریم. اول سوند رو جدا کردن، من منتظر بودم درد داشته باشه ولی اصلا دردی نداشت. اما از دیدنش تعجب کردم. خشکم زد. شاید نهایت نهایت نهایتش ۱۰ سانت داخل بود با یه قطر خیلی کم!!! یعنی اون همه حال بدی که من‌ پیدا کردم و باعث شده بود که مراحل بعدشم برام سخت بشه فقط به خاطر همین بیل بیلک کوچیک بود؟
😐😐😐
باورم نمیشد. بعدش سرمم رو بستن که بتونم برم دستشویی.‌.. با کمک همسرم از تخت اومدم پایین...

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط