خواستم بگم یه حرفی بزنم به مامان اولی ها توی 6 روزگی اول زایمان کم آورده بودم ترس استرس بچه ام یه قطره از شیرمو‌ نخورد بیشتر عذابم داد تا 2 ماهگی بچه ام روز و شبم گریه بود تو تاپیک های قبلیم بود الانم بعضی وقتا یکیو میبینم به بچه اش شیر میده ناراحت میشم چرا بچه ام شیر خودم نخورد اما پیش خودم میگم خدارو شکر بچه ام سالمه خواستم بگم این روزا میگذره غصه نخوریاااا ارزش نداره مامانم می‌رفت خونشون کل وجودم می‌لرزید مامانم لباس بچه امو عوض میکرد من فقط نگاش میکردم و یه عالمه حرف شنیدم از نزدیکای خودم اما حالا بچه ام فقط با خودم می‌خوابه حتی پیش باباشم بیشتر از چند دقیقه نمی‌مونه خواستم بگم غصه نخوریااااا همه ی ااین روزا با خوب و بدش میگذره فقط و فقط توکل کن به خدا
دلنوشته بود❤️🌱

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط