دفعه قبل برده بودم ازمایشگاه خصوصی این دفعه دکتر گفت ببر بیمارستان اکبر ازمایشش رو بده
اینکه سوراخ سوراخش کردن تا ی نمونه بگیرن بماند
پنج نفری ریختن بالاسرش یکی یکی امتحان کنن از پشت دستو ساعد و پا و..و بچم از استرس دستاش میلرزید چه گریه کرد دلم کباب شد 😭
نذاشتن شوهرمم خون بگیره
صدراهم بغلم بود به خاطر صدرا بیرونم کردن بعد صدا گریه بچم میومد ماماااان 💔
البته یکیشون سوت بلبلی میزد😐که حواسش پرت شه بی فایده بود ی نمونه گرفتن نیم سیسی ریختن دور که کمه باز دوباره
اخرشم خودشون افتادن به جون هم که توکه بلد نیستی از بچه ی تپل خون بگیری چرا اینجوری میکنیو همه رو اذیت 😄
و خلاصه که ما که طلب کار نبودیم فقط گفتیم زودتر تمومش کن چون شوهرم خودش نرسه میدونیم رگ گرفتن ازین صالح خان چه سخته 🤧
کاش همون درمونگاه خصوصی برده بودم به حرف دکتره نکرده بودم که اینجا بیمارستان کودکانه سه سوته انجام میدن 😏

۶ پاسخ

چراازمایش دادین مگه؟

الهی بگردم...

خوب طاقت اوردی من هفته پیش پسرم رو بردم‌نزدیک بود دعوامون دربیاد هم خودم هم باباش هم داییش آخر سر هم‌پرستار ازش خون گرفت بجای تکنسین آزمایشگاه
آزمایشش دچار مشکل شده بود وگرنه اصلا نمیذاشتم بچه‌ ام‌ اذیت بشه
هنوز بچه‌ میترسه

همینجا یه خانومی که از کارمندان بیمارستان هست
نوشته بود
دقیقا این مدلی یه بچه پنج‌روزه رو بخاطر زردی برده بودن آزمایش
از مامانش میگیرن میبرن
اونقد رگ‌ گیری کرده بودن رگش سوراخ کردن
برده بودن اتاق عمل
میگ هنوز ب مادرش نگفته بودن
ولی خودم از دکتر اتاق عمل شنیدم که گفت ب احتمال زیاد دستش قط بشه

بگردم من الهی🥺بالاخره گرفت؟

چرا درمونگاه اینهمه آزمایشگاه خوب تو مشهد
نعمت الهی بهترینه سایت خونگیری کودک داره اونم نه بیمارستان رضوی عالیه

سوال های مرتبط

مامان رستا مامان رستا ۱۰ ماهگی
دوباره غصه هام دوبرابر شد دیگه بخیه هامم داشتن بدجور اذیتم میکردن ولی من اصلا خودمو یادم رفته بود فقط به‌زور دوستایی که اونجا پیدا کرده بودم غذا و داروی قلبمو میخوردم دوباره بچمو بردن عمل شکمشون سوراخ کردن ی شلنگ گذاشتن بعد دو هفته بهم آموزش دادن که چه جوری شیرش بدم هر بار که شیرش میدادم جون میدادم ، ی بار که تو بیمارستان بود دکترش گفت مرخصی گفتم تا بچم حوب نشه نمیرم گفت آره دیگه جات خوبه غذاتو میدن جا خواب داری پرستاراهم که دور و برتن بایدم راضی نشی بری. خیلی دلم شکست ولی مقاومت کردم چون میدیدم که از دور شلنگ خون میاد بچم خیلی بی قرار شده بود بعد از ظهر وقتی پانسمان بچمو باز کردم دیدم یا خدا چقدر خون خیلی ترسیدم پرستارا رو صدا زدم گفتن بخش حراجی رزیدنتش اومد ولی من اصلا اومد رو قبول نداشتم گفتم باید دکترش بیاد گفتن دکترش تو مطبشه نمیتونه ولی من از زیر دست پرستارا با لباس بیمارستان رو رفتم طرف مطبش ، مطبش تو همون درمانگاه بیمارستان بود همین که رسیدم منشی پرید جلو نذاشت ولی آنقدر بی حیا بازی درآوردم تا راضی شد برم تو کلی هم مریض. پشت در اتاقش بود همین که درو وا کردم گفتم جون بچت بدو که بچم از خونریزی الان میمیره دکتره کلی بهم بدو بیراه گفت و سریع از درمانگاه خودشو رسوند بالای سر بچم بماند که چقدر دعوام کرد وسر پرستارا دادو هوار زد ولی وقتی اومد دید رزیدنت مثل خر تو گل مونده نمیدونه بچمو چیکار کنه سریع گفت ی آزمایش پلاکت خون بگیرن فهمیدن که پلاکت خونش افت کرده و باعث خونریزی شده ، فرداش که دکترش اومد کلی ازم معذرت خواهی کرد و گفت شرمنده که گفتم جات خوبه اصلا یادم نبود مادرا همچی بچه هاشونو بهتر از هزار تا دکتر می‌فهمن
مامان رستا مامان رستا ۱۰ ماهگی
دیدم نه اصلا شیر جذب بچه نمیشه همینجوری سفید رنگ از سوراخ معدش میاد بیرون دوباره زنگ زدم دکتر خودش قبول نکرد بریم پیشش گفت ی جا ببر براش سرم بزنن منو مامانم هرچی بیمارستان خصوصی ودولتی تو کرج بود بردیم ولی هیچ کس قبول نمی‌کرد حتی نگاهش کنه چند تا دکتر جراح بردیم اصلا زیر بار نرفتن که کار کس دیگه رو حتی نگاه کنن حتی چند جا گفتن بچتون دیگه نمیمونه ببرین خونه راحتش بزارین شوهرم دیگه بهش مرخصی نمیدادن چون دوماه گلا نرفت سرکار شبا جلو بیمارستان می‌خوابید فقط ی روز در هفته میومد به پسر بزرگم سر میزد، ما به پول شرکت خیلی احتیاج داشتیم چون تموم پس انداز و کلی قرض کرده بودیم همش خرج شده بود مت مجبور بودم خودم بچمو دکتر ببرم پشت فرمون زار میزدم گریه میکردم ساعت ۸ شب که شوهرم اومد گفتم بریم بیمارستان مفید بچم داره از دستم میره با مامانم و بابام راه افتادیم بردیم بیمارستان همش تو راه میزدم تو صورتش که نخوابه وقتی رسیدیم جلو در بیمارستان با سرعت بچه رو بغل کردمو داد میزدم کمک کنید رسیدم تریاژ پرستار تا بچه رو دید بدو به سمت اتاق احیا بردن و شروع کرد دادزدت که دکتر بگین بیاد منم جلو در افتادم چرا من نمیمردم وقتی آنقدر عذاب بچمو میدیدم از لای در دیدم دارن بچمو سوراخ سوراخ میکنن ولی حتی چشاشو باز نمیکنه بخدا فقط ی لحظه چشاشو باز کرد منو دید و بیهوش شد انگار میخواست برای آخرین بار منو ببینه دیگه چشام نمی‌دید مامانمو بابام منو همسرمو بردن کنار ، بعد از چند دقیقه پرستار بچمو داد تو بغلم با ی سرم تو سرش گفتن خداروشکر ی رگ پیدا کردیم ولی اگه فقط چند دقیقه دیگه میاوردی میرفت تو کما ،
۳ روز تو اورژانس بستری شد که دیدم بچم تب کرده ازش تست کرونا گرفتن که مثبت شد
مامان رستا مامان رستا ۱۰ ماهگی
ادامه ماجرا معجزه
بعد ۹ جلسه گفتار درمانی شروع کرد به شیر خوردن از دهان وای چقدر خوشحال بودم اصلا دکتر گفتار درمانش باورش نمیشد ولی من تماممو برای بچم گذاشتم تا یاد گرفت دکتر نامه به جراح داد که این میتونه با شیشه شیر بخوره دکتر جراح اصلا میگفت مگه میشه تو چه جوری تو فقط بیست روز بردی خونه ، وقتی با چشم خودش دید کا پسرم چقدر قشنگ شیر میخوره دستور بستری داد تا شلنگ رو از شکمش دربیارن ، وقتی بستری شدیم دیگه نفرستادن نوزادان چون پسرم دیگه نزدیک ۴ ماهش بود مارو بخش جراحی بستری کردن که سنین مختلف اونجا بودن ، کنار تخت پسرم ی دختر بچه بستری بود که خیلی سرفه میکرد وقتی تست گرفتن فهمیدن کرونا داره و به جای دیگه ای منتقل کردن ولی دیر شده بود ، پسرمو بردن اتاق عمل گفتن نباید بخیش بزنیم خودش باید جوش بخوره آنقدر گریه کردمو گفتم نمیتونم ببینم پسرم شکمش سوراخه ،( اندازه ی سکه شکمش باز بود ) تا قبول کردن ۳ تا بخیه زدن ولی نذاشتن من ببینم گفتن ببرش خونه بعد پانسمان باز کن ماهم خوش و خرم یکشنبه مرخص شدیم خیلی خوشحال بودیم که حداقل شکمش رو بستن ، روی

انقدر به خودم نرسیده بودم که همه فکر میکردن من از دهات اومدم وقتی مرخص شد توراه خیلی بیتاب بود متفکر میکردیم چون معدشو دوختن آنقدر بچه اذیت میشه رسیدم خونه لباسشو که عوض کردم دیدم لباسش کلا خونه مجبور شدم پانسمانشو باز کردم دیدم فقط ۳ تا بخیه زدن که دوتاش باز شده وای خیلی حالم بد شد سریع زنگ زدم دکترش گفت اشکال نداره اون خودش جذب میشه فقط پانسمان کن کم کم بهش شیر بده ی دفعه زیاد نده که از معدش سرریز نشه من هر نیم سات بخش ۱۰ سی سی میدادم کلا شبا بیدار بودم شیر میدادم الان گفتنش راحته ولی
مامان کایانی مامان کایانی ۱۲ ماهگی
خلاصه چند روزی خونه مادرشوعرم بودم و بماند مادرشوعرم بعد دروز منو گذاشت رفت سرکار
بخاطر شرایط مادرم تا شب سرکار بود پیشش نموندم خلاصه ده رو زدم مامانم اومد دنبالم و دو سه روز موندم پیشش بعدش باز اومدم خونه مادرشوهر و دو سه روزی موندم بازم گقت دیگ ده رو زدی من میرم سرکار من موندم و بچه و ی خونه تنها انقد گریه کردم انقد گریه کردم اصلا استراحت نداشتم خسته بودم ب شوهرم گفتم بریم خونمون اینجا ک اینطوریه مادرمم ک نیست من ک ازاول تنها بودم الآنم روش بریم مستقل بشیم رفتیم خونه با ی بچه کولیکی ن شب داشتیم ن روز ی ساعت در طول شبانه روز میخوابیدیم یا تا پنج صبح با ماشین دور میزدیم بخوابه دیگ ی شب تو گهواره بودم گفتن بچه گریه می‌کنه ی سوره هست اونا بخونین.سوره ج.ن من تا خوندم حس کردم تو تلویزیون همش سایه میبینم و ترسیدم و زدم زیر گریه و شوهرم اومد رو تلویزیون روسری انداخت و آرومم کرد من میترسیدم همش تا ی مدت گریه اینا دیگ ی شب پدربزرگم زنگ زد ب ی آقایی برام کد نوشت اونا خوندم
تا سه چهارشب تا می‌خوابیدم نفسم نمیومد یکی داشت خفم‌میکرد کم کم خوب شدم دیگ ولی اون ترس تو دلم موند می‌گفت تو بیمارستان چون زن زائو بود تنها بود اینطوری شدش خلاصه گذشت و این وسطا هر سه روز بچمو میبردم تست زردی بده تا ۲ماه بچم خیلی اذیت شد خیلی همجاش کبود بود درد کولیک این وسط رفلاکس گرفته بود من بودم و شوهرم دوتاادم بی تجربه ک هیچی بلد نبودیم همراه بچه منم گریه میکردم