۱۱ پاسخ

خب ی مدت نبرش خرید تا بزرگتر بشه و متوجه خوب و بد

وای من خندم گرفت😂با مزه
ی مدت نبرش تا درکش بره بالاتر

عزیز یه مدتی نبر خرید روزاهایی که همسرت خونه هست بزار پیشش یاموقع هایی ک خوابه برو که اذیت نشه
یا خرید بیشتری کن که هرروز نخای بری
تو خونه براش توضیح بده یا از تنقلات یا چیزهایی که دوس داره چن وقت منعش کن و بهش بگو به خاطر فلان کارت باید تنبیه بشی
بیشتر از هرکس اولین نفر خودت هست ک سختت میشه و بچت ک رفتارش براش عادی میشه باید با هر شناختی ک ازبچت داری کنترلش کنی و همسرت هم باید همکاری کنه باهات 🌹

من از قبل رفتن تو مغازه قید میکنم یه چیز میتونی برداری ببینم بیشتر میشه همون یکیم میزارم به زور میارمش بیرون مهمم نیست گریه کنه کسی بد نگاه کن راستش خجالت میکشم اما تربیت بچه مهم تره برام سعی کن کم ببریش و امادگی ذهنی ایجاد کنی مثلا از تو خونه هی بگو یه دونه چیز اجازه داری برداری اگ ببینم فقط یکی برداشتی یکیم من جایزه میدم

دختر من ارزون دسته با شخصیتاس🥰😂😂😂
اشکال نداره بابا اکثر بچه ها همینن

وای چه بعدادم اذیت میشه که یه مدت اصلا. نبرش بیرون بگو بخاطر اون کارت دیگ هیچ جا نمیبرمت

پس باید براوجوددخترم شکرکنم چون دخترمن اونجورنیس😂😂😂😂

میگه از هیچی نمیترسهه مدام در حال فضولی خرابکاری یا نق یا گریهه.هواسشون نیست میره حمام یهو سر از تراس در میاره.اصلا لباس تنش نمیکنه میگه باید لخت لخت باشم میگه جرات نمیکنم یه لاک بزنم یا یه کم آرایش کنم خودش و میکشه که باید برای منم انجام بدی

جدیدا دختر بچه ها خیلی شر و شیطون و بی قرار شدن قبلا خیلی آروم بودن.خواهرشوهر من که دیوونه شده رسما از دست دخترش شهریور میره تو ۳ سال میگه اندازه ۳۰ سال پیر شدم از دستش

انگار از زبان من حرف زدی البته من دخترم ۳ماه کوچیکتره از دختر تو😂😂😂

هه هه
بچه های منه

سوال های مرتبط

مامان یکی یدونم☺️ مامان یکی یدونم☺️ ۳ سالگی
سلام خانوما.نوع تربیت من اینجوری که هر وقت با پسرم به مشکل برمی‌خوریم سعی میکنم با توضیح دادن یا صحبت کردن حلش کنم.مثلا لجبازی میکنه گهگاهی یا چیزی میخواد که نمیدم بهش،براش توضیح میدم و اونم قبول میکنه.البته شده تو این سه سال دعواش کنم یا سرش داد بزنم ولی خیییییلی به ندرت.شاید ۷،۸بار و از ابن روش تربیت خییییلی راضیم چون نتیجشو دیدم.حالا چند روز پیش تو مهمونی یه بچه ای که هفت ماه از پسرم بزرگتر بود یه خطایی کرد و باباش سرش بلند داد کشید،بچه هه انگار نه انگار ولی پسرم دلش ترکید و همینطور خشکش زده بود و باباهرو نگاه می‌کرد،انگار اون کار اشتباهی کرده بود،تا اینکه صداش زدم و گفتم چیزی نبست به بازیت ادامه بده.شوهرم همونجا بهم میگه ببین آنقدر سرش داد فریاد نکردیم اینجوری قفل کرده ولی اونا اینقدر سر بچشون داد زدن عادی شده واسه بچه هه.منم گفتم نتیجش تو نوجوونی بچشون میبینن.همین داد زدنو اون موقع بچه هه برمیگردونه بهشون.حالا نظر شما چیه؟