من نمیدونم دغدغه هایی که دارم بخاطر هورمون هامه ، یا فشار عصبیه که دارم .....
همش دارم فک میکنم میتونم. بچمو درست تربیت کنم . میتونم تو این شرایط فعلی از پس خواسته هاش بر بیام . مامان خوبی میشم ؟!
میتونم باز به موقعیت اجتماعی و کاری خودم برگردم اصلا دیگع بعدا حوصلشو دارم ؟!
هیکلم مثل چندماه پیشم میشه ، شکمم صاف میشه. به تناسب اندام میرسم ؟.
میتونم همه شرایطو مدیریت کنم ؟!
و هزارتا از این فکرای جور واجور که. حسابی بهمم ریخته

منم عین شمام ..با تغییرات بدنم کنار نیومدم..دنیای بعد تولد نوزاد هم برام پر از ابهامه..

منم همینم 🤚🏼

وای منم همینم,انقدر فکر و خیال تو سرمه که یهو از خواب میپرم با همین فکرا و دیگه نمیتونم بخوابم،مطمئن باش بخاطر تغییرات هورمونیه و طبیعیه که استرس داشته باشیم بالاخره بچه دار شدن یه مرحله جدید از زندگیه که تا حالا تجربه‌اش نکردیم

آره بخاطر هورموناته عزیزم نگران نباش

همه شو می تونی. وگرنه خدا این وظایف بزرگ رو رو شونه ی تو نمی ذاشت. البته که همه خانما این قدرت رو دارن. خدا تو قرآن می گه به هیچکی جز اندازه وسعش وظیفه نمیدیم. یعنی می تونی. تواناییش رو توی تو گذاشته. تو فقط باید صبور باشی. فقط.

منم عین شمام،کاملا طبیعیه هم بخاطر هورمون هاست هم تغییرات بدنی و زندگی...

یا خدا چقدر فکر 😐😅
دختر ب خودت استراحت بده و موزیک بی کلام و آرامش بخش گوش کن
ب خودت انرژی مثبت بده و بگو
هیچ کس بهتر از من صلاح و خوبی بچم رو نمیخواد و من از پسش برمی‌برمیام و تمام تلاشم رو میکنم

من ک تنها استرس و دغدغه ام با توجه ب ماه بارداریم بود ک خداروشکر هر سونویی ک میرفتم خیالم راحت میشد
از تشکیل شدن قلب بگیر تا سندروم داون و تشکیل شدن اعضای بدنش و مشکلات بندناف و الان هم ک دغدغه ام شده زود زایمان نکردن یا حرکات منظم بچه