خیلی داره سخت میگذره، دخترم کلافم کرده اجازه نمیده ی سانت از پیشش تکون بخورم حتی وقت بازی باید پیشش باشم یا بغلم بشینه اگه ی دقیقه برم اشپزخونه یا جایی جیغ و گریه هاش شروع میشن، نمیدونم چیکار کنم😞چقدر سخته ادم دست تنها باشه گاهی دلم میخواد خودمم گریه کنم باهاش،اصلا دوتایی بشینیم زار بزنیم😀تجربه ای تو این مورد دارین؟چیکار میشه کرد؟ اسباب بازی رنگی و تی وی و اینا هیچی فایده نداره همه رو امتحان کردم نهایتش دو سه دقیقه سرگرمش میکنه تازه باید منم کنارش بشینم،،،، چیکار کنم مامانا، کمک؟؟؟؟؟؟

دختر من واسه خودش بازی های خطرناک میکنه خودشم با من کار نداشته باشه من از ترسم نمیتونم چشم ازش بردارم همش در حال دویدنم دنبالش دیگه سرسام میگیرم غذاهم از خستگی نمیخورم

وا منم بچم همینجوری بود الان یکم بهتر شده ولی تا منو ببینه ارومه یکی تا توی اتاق یا جایی ک میرم خیلی گریه میکنه

پسر من یک ساعت و نیم صبح بهم فرصت میده کارامو بکنم خداروشکر ولی باقی تایمش باید پیشش باشیم یا من یا باباش

دختر منم دقیقا همینطوریه مگر چیییییی بشه یه 5 دقیقه ای با اسباب بازیاش سر کنه وگرنه همش دنبال منه هر جا میرم میاد

مثل پسر من فقط سر خاروندن ندارم

پسرم منم همین جوریه انقد زار میزنه ک واقعا خسته میشم ب زور ب کارای خونه میرسم

دقیقا مثل من فکرش کن دوتای دیگه هم دارم ک فقط ریخت و پاش میکنن آیلین خانمم میگه منو بغل کن بشین

پسر منم اینطوریه همش باید کنارش باشم وگرنه غشششش می‌کنه از گریه

پسر منم همینجوریع عزیزم

یاهم تو کریر بذار ببر آشپزخونه کاراتو بکن

بذارش روروئک