اخی عزیزم.درکت میکنم.اکثر ماها این فکرارو داریم. من خودم بااینکه هنوز بچه ندارم ولی به این قضیه فکر میکنم و بعضی وقتا حتی گریه ام میکنم !!!!همه ی این فکرا از طرحواره های دوران کودکی میاد.ماها همه بخاطر تربیت یا شرایط زندگی طرحواره رهاشدگی روداریم. تو اینترنت سرچ کن راجبش بخون. هروقت این فکر اومد تو سرت به این فکر کن که منشاچیز دیگه ایه و تمام این فکرا پوچ و بی معنیه. یکم ارومت میکنه.ولی خب به مقاومت خودتم بستگی داره عزیزم❤️
دقیقا منم اینجوریم تو طول روز به این چیزا فک میکنم گریه میکنم همه مامانا اینجورین ولی تو بعضیا شدتش بیشتره باید سعی کنیم بهش پروبال ندیم وگرنه به سرمون میاد
مامان نورا حس میکنم هیچ مادری تو دنیا اندازه من وابسته دخترش نیست...تصور کن ۱۱ ماهش کامل شده و من فقط دو سه بار پیش مادرم گذاشتمش اونم کار مهم داشتم و هربار یک ربع طول کشیده..حتی دلم نمیاد یک ساعت بدون خودم پیش پدرش باشه
فکر میکردم فقط خودم این ترسارودارم 🥺قبل از دخترم از مرگ باکی نداشتم ولی الان میترسم بهش فکر کنم حتی چون خیلی وابستشم🥺
اره مامان وصال خودمم میگم ب هرچی فکر کنی سرت میاد..
من همیشه آدمی بودم ک دربرابر همه مشکلات و ذهنیت های منفیم مقاومت کردم...اما این مورد خیلی اذیتم میکنه...تصمیم دارم پیش مشاور برم.میگم نکنه برم بهم بخنده
دقدقه همه مادرا مگه میشه اما بایه صلوات فراموشش کن اگه بخوای بهش زیاد فکر کنی افسردگی میگیری
برای شمام پیش اومده تاحالا؟؟؟البته خدا کنه همه بچه ها زیر سایه پدرمادرشون بزرگ بشن
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.