من یه تاپیک گذاشتم از شام دخملی پشیمون شدم حداقل نمیتونین بگین نوش جونش هی همه میگن نمیپره تو گلوش یکی میگه دختر من هنوز غذای میکش شده میخوره یکی میگه همشو خورد بخدا یه جوری شدم فقط چند نفر از دوستان بهم انرژی مثبت دادن بچه ها باهم فرق میکنن بعضی از بچه ها 8ماهگی راه میره وایمیستن اما دختر من هنوز چهار دست وپا راه نمیرعس فرق میکنن من ار چهارماهگی شروع بهش غذا دادان

دختره من عین غذای خودمون میخوره ریزش نمیکنم حتی زیادم میخوره هرکسی یه جوره ول کن

غذاش چی بود مگ عزیزم

همینن اینا من عکس سوپ‌پسرم گذاشتم یکی گفت چرا رب داره یکی گفت چرا پونه اقا من دادم چیزی نشده بازم میدم شماها چیکار دارین فکرمیکنن اینا مادرای خوبی هستن ما نیستیم اتفاقا هرچی برای غذای بچه بیشتر سخت بگیرن بچه بدغذا تر میشه بعدا

کو تایپیکت

منم از چهارماهگی میدم

این ملت فقط بلدن خودشون رو علامه بدونن هر کاری کنی ی ایرادی میگیرن