پارت ۵


وای اصلا نیومدن معاینه کنند ولی خودمونیم من انگار نه انگار داشتم میزاییدم دیگه ساعت تقریبا نزدیک به ۱۰ که شد گفتم بیاین بچم داره میاد باور میکنین هیچکی نیومد فکر میکردن درر ندارم تخت کناریم ماما داشت
بعد این ماما داشت رد میشد یهو گفت عه بیاین سر بچه اش بیرونه اونجا واسم آمپول بی دردی زدن واقعا چرا اونموقع زدن نمیدونم حالا که دیرشده بود دیگه نمیزدید مامام اومد سریع ویلچر آورد منو برد تو اتاق روی تخت گفت وایستا دکترت طبقه پایینه زنگ بزنم بیاد منم که خسته شده بودم از همون اول که وارد زایشگاه شدم گفتم باید زود بزایم تموم بشه تا پاش رو از در گزاشت بیرون با ۲تا زور قوی و در عرض ۲ثانیه بچم اومد بیرون ساعت ۱۰ صبح بود فقط گفتم ماما محمدی بیا که بچم اومد حتی وقت نکرد زنگ بزنه دکتر پسرمو گزاشت رو شکمم کوچولوی من دوتا سرفه کرد که قند تو دلم آب شد از اولی که اومدم زایشگاه تا اون لحظه صدای منو نشنیده بودن بس ساکت بودم ولی وقتی پسرمو دیدم چنان از ته دل داد میزنم قربون صدقه اش میرفتم بلند میگفتم پسرقشنگم گریه نکن دردت به جونم گریه نکن قشنگ مامان 🥹
پسرمو بردن تمیز کنن راستی با قیچی هم برش ندادن دیگه خودش .....
دیگه روی تختی که تمیزش میکردن یک نوزاد پسر دیگه ام بود تو اون حالم میگفتم حواستون باشه عوض نشه پسرم ماماهم میگفت نه بابا ببین چقدر شبیه به توعه
همینجور قربون صدقه اش که میرفتم کم کم اونجا آمپول داشت اثر می‌کرد دیگه کلا رفتم یه دنیا دیگه یهو حس کردم از سوزش دارم میمیرم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط