دیشب تاپیکی زدم که ناهار. صبونه اصلا با شوهرم نمیخورم صبونه میزارم وقتی خورد رفت بعد من میخورم. ناهارم یک نیم دومیاد میخورمم شامم همش بیرونه ، امروز خاستم تغییر کنم از خاب بیدارشدم. صبونه اماده کردم،ی عالمه لباس شسته بودم یکی از تیشرت ها یلدم رفته بود محکم پرت کرد تو سالن چرااا نشستی،صبونه اوردم دیرم بیدار شده بودم پاش دراز کرده،تو گوشیش لقمه بگیر. بهش لقمه دادم، خودممم ضعفم زده بودا ، باز گفت لقمه بده منم گفتم بابا خودم گشنمه تموم کارام مونده ناهار پختن. لباس شستن صبونه دادن ب بچها اونم قهر کردرفت ،تا دونیم منتظرش بودم نیومد. گفت کار دارم ، الانم نمیدونم کجاس. همش پیش دوستاشه ، ی حرف راست نمیزنه که بگه کجا هستم. بی خیال

سرش حتمن جایی گرمه
مگه میشه این همه فاصله ؟
مگه میشه ادم دلش نخواد با خانواده ش باشه

زود ناامید نشو اگر توانایی جدایی نداری بیشتر بیشتر تلاش کن تا قلبتثن ب هم نزدیک شه.دوباره اونم ادم بهتری بشه اگر میتونی برو مشاوره حتما

با همچنین مردای دقیقا مو به مو همون کارایی که با زنا انجام میدن اون کارو کنید مگه کلفت گرفتی قشنگ حساب کار بیاد دستشون

بعد این همه مدت
واینهمه جدایی عاطفی
خی زمان میبره
یه شبه که درست نمیشه
ببین قبلا که باهم خوب بودید چه کارایی میکردی دوست داشت وخوشحال میشد
باانگیزه شروع کن

ببخشید گلم مگه دستاش چلاقه که شما لقمه بگیری واسش.عوض اینکه اون به شما لقمه بده شماهم به کاراتون برسین چپه شده
بخدا میگم شوهر من بده باید دورش بگردم توهمه چی کمکم میکنه حتی اگه خونه باشه اشپزی کلا با اونه....همون تحویلش نگیر گلم واسه خودت باش

خیلی سخته باهمچبن مردایی زندگی کردن

همسر شما احتمالآ خیلی رفیق بازه به خانوادش بگو باهاش صحبت کنن وخودت جو خونه رو آروم کن بهش عشق و آرامش بده دلش بخواد بیش تر با شما وقت بگذرونه

ناهار تنها خوردم. هی گفت دارم میام ، نیومد تا دونیم صبر مردم نیومد