۵ پاسخ

من ازاول تصمیم گرفتم خونه خودم باشم، گفتم هرکیم خواست کمکم کنه قدمش برچشم اخه بهرحال وقتی یه زن زائویه نوزاد تویه خونن همه چی روالش فرق میکنه نخواستم کسی ازیت بشه هرکسی اومد دستش درد نکنه نیومدم مهم نیس شوهرم میگه تاهرموقعه نیازداشتی پرستارمیگیرم برات

نگران نباش
میلیونها زن زایمان کردن و بچه هاشونم بزرگ‌ شدن
ما هم مثل اونا
معلومه که از پسش بر میایم
سخت بگیری سخت میگذره
یه مقدار بیخیالی رو یاد بگیر
دیدی اونهایی که بی خیالن چقدر دنیا به سازشون میرقصه!!!!!

منم مث توام ولی دلم میخواد بعد ده روز خونه خودم بمونم ولی فک نکنم از پسش بربیام

این فکر همه ماماناس ولی بخوای از الان تا دو سه ماه دیگه ک بچه میاد ب این چیزا فک کنی ک خیلی روزا عذاب اور میشه برات .من اصلا فک نمیکنم چون همین فکرا ادمو عصبی و بی حوصله میکنه .برا بچه ام خوب نیس

به من فکر کن
که به بچه ۸ ماهه دارم
و ۵ ماهه باردارم 🥰

سوال های مرتبط