وقتی شیر میخوره یه جوری توی چهره م زل میزنه و اعضای صورتمو بررسی میکنه که حس میکنم زیبا ترین ادم روی زمینم.

نگاهش پر از عشق و‌انرژیه منو تبدیل به آدمی کرده که نبودم…

با اینکه شب‌ها چندین بار بیدار میشم
با اینکه روزام اینقدر پر از درگیریه که گاهی یادم میره حتی آب بخورم

اما منو تبدیل به ادمی کرده که نبودم …

منو تبدیل به زنی کرده که شاید نمیدونستم هستم
نمیدونستم اینقدر میتونم صبور باشم
نمیدونستم اینقدر میتونم مهربون باشم
نمیدونستم اینقدر میتونم مقاوم باشم

حتی اگه از خستگی گاهی گریه میکنم…
حتی اگه از بیخوابی چشمام گود افتاده …
حتی اگه نتونم مثل گذشته برای خودم وقت بذارم…
حتی اگه مسئولیت هام چندین برابر شده …

من حالا زندگی رو حتی بیشتر از قبل دوست دارم

چون عاشق دیدن و بزرگ شدن پسر/دختری هستم که ماه ها توی دلم بود
چون حتی خستگی‌ها شم دوست دارم
چون همین الان که دارم مینویسم کمرم از درد میسوزه ولی وقتی توی بغلمه عشق میکنم


شاید تعداد سفر هایی که میرفتم کم شده اما سفر من تو دنیای مادری تجربه ی قشنگیه
سفری رو شروع کردم که باید ازش بیشترین لذت رو ببرم .

شاید مثل قبل با پدرش لحظه های دونفره نداریم اما حالا ما خونواده ی سه نفره‌ایم که قراره با بچمون از اول بچگی کنیم .

دنیای مادری دنیای قشنگیه
اما سخت …
خودت برای خودت قشنگش کن
با وجود درد هایی که توی جسمت هست
با وجود اشکی که توی چشماته
با وجود خستگی هایی که داری♥️

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط