بچه ها من از وقتی دخترم به دنیا اومده ۹۹ درصد وقتم رفته پای بچه داری نطافتش سرگرم کردنش خورد خوراکش انگار خودمو یادم رفته بیرون رفتنام که صفر شده به خودم که اصلا وقت نمیکنم برسم خواب خوراکم که هر وقت یادم بیاده قبل از حاملگی چپ راست بی بهانه شوهرم بغل میکردم کلا آویزونش بودم الان خودمو‌ میبینم یه آدم بی رنگ روح شلخته بیحال حوصله شوهرمو ندارم زود جوش میارم تا کی اینجوریه کی برمیگردیم به روال قبلی

بعضی هامون تا ماها بعد زایمان دچار ریزش مو و خون ریزی های گاه وبی گاه وزیاد'تغیر هورمون و از دست دادن اندام هامون هستیم وخیلی از چیزای دیگه تا بوده همین بوده'هیچکس پشت وغمخوار اصلی کسی نیست ونمیاد بلندت کنه خودمونیم که باید از اول رشد کنیم لذت ببریم و زندگی کنیم 'واز تک تک لحظه های باهم بودنمون و رشد و بازی و بزرگ شدن بچه هامون لذت ببریم'شاید دیگه هیچ وقت این روزا تکرار نشه 'میدونم همه بی خوابیم'خسته ایم' باتغییر فصل دچار آلرژی و سرما خوردگی شدیم'بچه هامون بعصی هاشون زبونم لال مریضن'یا رفلاکسوکولیک والرژی دارن وباید سخت تر از قبل تلاش کنیم برای بهبودی شون و بزرگ شدن و کیف کنیم از لحظه های خوبمون پس' ما زنها ما مادرها همیشه قوی بودیم هرجور شده ادامه میدیم' وخداروشکر میکنیم که فرزندامون بیماری های خاص وناعلاج ندارن وتنشون سالم وبی نقصه'خداروشکر که امروزهم زنده ایم ب امید روزهای بهتر وپراز عشق وبرکت💜❤️🌹🫂

همه ی مامان مث همیم''درصد کمی از مامانا پرستار یا دایه دارن برای کمکی پس همیشه مرتب و آراسته ن'وتو رابطه و زندگی موفقن' بعضی از ماها هم که دغدغه مون شده کارو نظافت و غذا و بچه وکاراش' گاهی یادمون میره که باید ب خودمون ب شوهرمون وزندگی مون برسیم وگاها دچار سردی و بی عاطفگی میشه وهمیناس میشه افسردگی میشه باعث عصبانیت وقور زدنامون'چه ما چه شوهرامون برای روحیه و سلامتمون ب نزدیک بودن و باهم بودن نیاز داریم'شوهرامون تو این بحران اقتصادی وهزار مشکل خیلی درگیرن و خسته وما خانم ها تو خونه هرچند خسته و عصاب خوردیم باید بتونیم سرپا شیم' امیدوارم هیچ خونه و خانواده ای دچار طلاق عاطفی وسردی وجدایی نشه 'ببخشید زیادبود💜

تازه از بهمن هم مرخصیم تموم میشه میرم تدریس کنم خیلی سخته

منم همینم....اول خیلی ب خودمو خونه و زندگیو همسرم میرسیدم حالا جفتمون ب بچه میرسیم بازم کم میاریم...نمیدونم تاکی اینطوره خدارو شاکرم روزی صدها هزار بار ک ن بی نهایت شکر...این روزا بودن پسرم باتموم خستگیا و سختیا قشنگترین روزاس نسبت ب روزایی ک چشم انتظاربودیم کی حامله میشیم یادته خواهر چقد تایپیکامون ناامید کننده بود


شکر گزارم
میدونم خدا کمکمون میکنه رو غلتک میفتیم ..
.منکه از خونریزی خسته شدم بعد از عمل ۲ماهه ک یکسره میاد هرازگاهی قطعی وصلی داره

اگه بچه ات نق نق نباشه بعد یکسالگی خیلی بهتر میشی😂

فکر میکردم فقط خودم اینجوریم الان میبینم چقدر همه مثل همیم من که یه اصلا ابرو درست حسابی نمیتونم برم دیگه تو خونه شیو میکنم کلا دیگه اون آدم قبل نیستم قبلاً خودمم واسه رابطه پیش قدم میشدم اما الان نه زیاد

منم همینم ولی جدیدا رابطمو با شوهرم بهتر کردم حس کردم داریم سرد میشیم از هم

و منی که بچه پسر مدرسه ای دارم و سروکله زدن باهاش از دوتا نیکا سخت تره🫤🫤😵‍💫😵‍💫😭😭

بچه دیگ بزرگ شده کم کم برو سمت شوهرتم

منم همینم

عزیزم روزی صدهزاربار خداروشکر کن که بالاخره مادر شدی، این اوایلش سخته بچه دار شدن ولی کم کم درست میشه بعد از یکسالگی
من همچنان در انتظار مادر شدنم دیگه دارم وارد ۸ سال انتظار میشم🥹

خواهر همه اینجوری هستیم جانم منکه دیگه نگو

سلام منم از وقتی پسرم به دنیا اومده همینطوری شدم منم بیرون نرفتم ث کل وقتم رو به پای پسرم گذاشتم. چاره ای نداریم برای تکامل و رشد کامل فرزندمون مجبوریم. خدا قوت مامان فداکار

حال منو گفتی دقیقا..حوصله شونه زدن مو هم ندارم فقط دلم میخاد ی وقت گیر بیارم بخوابم

منم همینطور 🥲🥲🥲🥲🥲🥲

اتفاقا من چند روز پیش به شوهرم میگفتم این بلاگرا چطور همیشه مرتبن من نمیرسم خودم غذا بخورم🤒بخدا ی وقتایی تازه یادم میفته نهار نخوردم ازبس بد شیر میخوره باید بازی بازی بهش شیر بدم

منم دقیقا همینم،فقط امیدوارم زودتر رو ب راه شیم ،بیدار میشم کلا خسته ام ،قهوه میخورم بتونم تا شب دوام بیارم

منم خواهر 🫢😭