سلام مامانا خوبین
داشتم تاپیک های خودمو از اول میخوندم یاد اوایل دوران بارداری افتادم چقدر هممون اول استرس ضربان قلب داشتم بعد چالش های ان تی بعد آنومالی آزمایش دیابت بعد سونو وزن بعد شروع درد های زایمان اون وسطا هم هر موقع چالش های خاص خودش داشت چقدر زود گذشت من پارسال اینموقع هنوز ان تی هم نرفته بودم و انقدر استرس داشتم که نگو حالا پسر کوچولوم بغلمه شیر خورده و خوابیده چقدر زود میگذره اوایل که بدنیا اومده بود همش استرس زردی بعدش گردن گرفتن و ... ما مادرا درست خیلی احساس خوبی رو تجربه میکنیم ولی همزمان استرس زیادی رو هم تحمل میکنیم اصلا نمیشه بگی بیخیال آدم نسبت به بچش حساسه آخه انگار قلب بیرون از وجودت داره زندگی میکنه .خلاصه این روزا هم میگذره و بچه هامون انشاءالله به سلامتی راهی مدرسه و دانشگاه میکنیم و زودی بزرگ میشن . انشاءالله برای همه اتفاق های خوب بیفته

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط