از بارداریم استراحت بودم کارمو تعطیل کردم تا الان نشستم خونه که پسرم بزرگتر بشه ولی کلا نمیتونم بیکار بمونم از ۱۸ سالگی هم درس خوندم هم کار کردم کلا آدم مستقلی بودم همیشه سختمه از همسرم پول بگیرم حتی مجرد هم که بودم بابام بدون اینکه من بگم پول میزد به حسابم
الان به یکسری دلایل نمیتونم شغل قبلیمو ادامه بدم واسه شغل جدید باید آموزش ببینم هم آموزشش هم راه اندازی هزینه زیادی داره خیلی نگرانم که وسط راه بمونم نتونم ادامه بدم احساس میکنم سنم رفته بالا زیاد فرصت ندارم احساس میکنم جا موندم از زندگی عقب افتادم
از ی طرف هم وابستگی شدید به پسرم دارم ۲ ساعت در روز باید بزارمش پیش مامانم🥲
مامانای شاغل شما چیکار میکنید؟ من اگه تو خونه بمونم فرسوده میشم آدم تو خونه موندن نیستم ولی شروع جدید هم خیلی سخته🥲

اوهوم من شاغل نبودم ولی یسری کم انجام دادم ولی خب بدرد نمیخورد الان دلم میخواد کار جدید شروع کنم این اموزش دیدنش اینکه نشه بیشتر ناامید شی میترسم همش میگم من توانایی دارم چرا نمیتونم بیشتر عصبی افسرده میشم

و من هم شرایطم مثل شما ست و کاملا درمونده شدم
🥴

کار قبلیت چی بوده؟ کار تو خونه انجام بده

من منتظرم پسرم بزرگ بشه بزارمش مهد بعد کار جدید شروع کنم اصلا طاقت دوریشو ندارم 🥲

عزيزم عادت ميكني من صب تا ظهر دخترم پيش مامانمه من ميرم سركار
هم برا روحيه خودت خوبه هم بچت هم پيش مامانت عادت ميكنه كم كم

تاپیک هاتو خوندم چقدر زندگیت شبیه منه اصلا ی جاهایی فکر کردم خودم نوشتم از روپای خودت ایستادن کار کردن کارگاه زدن سن بچه ها شوهر دو شیفت و ....خیلی جالب بود