مثلاً هفته های منو می‌پرسه بعد که میگم فلان هفته شدم چشاش گرد می‌کنه و بعد ناراحت میشه می‌ره تو خودش

وای خانما همه جا اینجوریه. من دوتا جاریام اصلا بهم تبریک نگفتن خبر حاملگیمو شنیدن .بعد دختر دار دارم میشم دیگه بدتر ترکیدن چون خوشون پسر دارن ولی دختر دوس داشتن.
من واقعا بعضی هارو درک نمیکنم اخه دختر پسر هر دو یه نعمتن .معجزه ان.

من موندم به جای خوشحالی اینکه بچه پسرشون به دنیا میاد شاد باشن دارن از حسودی می ترکن واقعا چرا اینجورین

عزیزم نگران نباش همه به من‌میگن چقدر داره زود حاملگیت تموم میشه منم میگم آره انقدر راحت میگذره خودمم نمیفهمم چجور میگذره. ولی خب واقعیت نمیگم که چه حال بدیایی دارم تو خونه تا روزام شب بشه و شبام روز بشه.

من بیمارستان ام شوهرم بهش نگفته یه وقت دهنش باز نکنه حرف مفت بزنه بهم

همون بهتر ولش اصلا
برعکس برا من اقد لحظه شماری می‌کنه یه نقشه هایی کشیده من و شوهرم که اصلا آدم حساب نمیکنه درسته نوه شونه خوب همقد نمیگه مایم پدر مادریشم

سن آدما که میره بالا مثل بچه میشن ب محبت و توجه بیشتری نیاز دارن حس حسادت داره ی جورایی

😐😐😐😐😐

حالا مطمعنی از روی حسادته؟ شاید داره انتظار اومدنشو میکشه

کی🥴.