مامانا توروخدا جواب بدید،نوزادم 21روزست بچه اولمه
،خیلی ذوق داشتم برا دیدنش ولی الان میگم کاش چن سال صب میکردم بعد بچه دار میشدم همه چی زندگیم ریخته بهم ،دلم برای تو بغل شوهرم خوابیدنام ریلکس تنگ شده ،میره سرکار مجبوریم جدا بخوابیم صدا گریه بچه نمیذاره بخوابه ،نمیتونم بیرون برم
شمام اوایل مثل من بودین
امروز اعصابم داغون بود سرش داد زدم 🤧🥺🥺🥺سر بچه 21روزه
شمام مثل من بودین؟؟؟امروز دومین روزه که اومدم خونمون برام خیلی سخته

همه این سختیا رو همه مادرا تجربه میکنن ولی شما باید هویت جدیدت رو بپذیری و باهاش کنار بیایی ذهنت رو اروم کنی تا بتونی به بچه ارامش بدی که کم کم خوابش تنظیم بشه
اون همون حسی رو که تو داری تجربه میکنه پس بهش عشق بده
بچه ۲۱ روزه چه گناهی داره؟؟
ایا تو خواستی که ب دنیا بیاد یا اون؟؟؟
من و شماییم که با خواست خودمون بچه دارشدیم پس وظیفمونه ازشون مراقبت کنیم

عزیزم از دوماه برات خیلی راحت تر میشه
هنوز اولاشه سخته
شوهرت هم باید کمکت کنه نه که جدا بخوابه تو هم روزا بچه داری میکنی باید استراحت داشته باشه
شیرینی بودن بچه رو همینقدر که یکم وزن بگیره و بزرگتر بشه میچشی ولی باید صبر داشته باشی.. قرص آهن اگه کم خونی داری بخور

آره آره اوایل داشتم پشیمون میشدم که چرا اصلا بچه دار،شدم
درست میشه همه چی

عزیزم همیشه همینطور نمیمونه بچت تا چند ماه دیگه اروم شبا میخوابه تو میتونی مثل قبل تو بغل شوهرت بخوابی

نگران نباش برای شمام عادی میشه منم شبا جدا میخوابم

منم بچه اولم هستا ۲۰شب پیش مامانم بودم بعد امدم خونه خودم چنان برام سخت بود که مریض شدم زیر سوزنو سرم رفتم از بس شبا بیدار بودم روزا هم نمیخوابیدم الان ۴۱روزس دخترم همه چی عادی شده برام

اره عزیزم کاملا حال و احساستو درک میکنم
حتی منم که کلی با سختی باردار شدمو داستان داشتم روزای اول ازین فکرا از ذهنم میگذشت
ولی الان که بهم ریکشن میده و شیرین شده هزاربار روزی براش غش میکنمو بابتش خداروشکر میکنم
تو الان هم تازه زایمان کردی و حساسی هم تحولی که تو زندگیت اتفاق افتاده کلافت کرده
اصلا بابتش ناراحت نباش و عذاب وجدان نداشته باش
گریه ام زبان نوزاده بابتش دعواش نکن
بار اون دعوا بهش منتقل میشه خدایی نکرده غصه میخوره،سوره والعصر رو هم برای نینی هم دل خودت زیاد بخون

دقیقا دقیقااااا الان شرایطمون مثل همه و دقیقاااا همین امروز بدجور صدامو روش بلند کردم فقط با ی تفاوت اینکه منو شوهرم خیلی بهم وابسته ایم جدا نتونستیم بخوابیم دیشب گفتم تو صب زود میخوای بلند شی میخوای من برم بیرون خودش قبول نکرد

عادیه کم کم به شرایط عادت میکنی

طبیعیه عزیزم اصلا خودتو بابتش سرزنش نکن بنظرم همه مادرا بخصوص مامان اولیا با تغییر یکهویی شرایطشون یه دوره حس پشیمونی رو تجربه میکنن کم کم که روالش بیاد دستت خودت از هرلحظه بودنش ذوق میکنی

ی چی بگم...من حتی بچه گریه هم کنه ب خاطر سر کاررفتنش جامو جدانمیکنم خب بچه فقط مال من نیس ک اونم باید کنارم باشه وگرنه تنها از پسش برنمیام

عزیززززم اینا همشون میگذره اونم گناهی ندارع خودتو کنترل کن بازم مثل اول میشین

برات عادی میشه کم کم نگران نباش شوهر بیخیال بچه رو سفت بچسب