هیچوقت نمیدونستم بچه داشتن و بزرگ کردنش انقدر چالش و سختی داره
پسرم انقدر بچه آروم مهربون و باهوشی بود که تو یکسالگی شروع به حرف زدن کرد تا آخر دو نین سالگی شعر و قصه و قرآن حفظ بود پیش خودم میگفتم چه بچه ی خوبی همه دهنشون بار میموند اما الان فقط دعوا میکنه میزنه لجبازی قهر میکنه دوباره فیلش یاد هندوستان کرده و دم به دیقه می‌چسبه به سینه هام و اگه بخوام حواسشون پرت کنم یا توضیح بدمش که نه نمیشه چنان گریه و ناراحتی راه میندازه
خواب نداره فقطکک کاری و بالا و پایین پریدن بریدم دیگه

ومنی که اصلا آروم بودن بچموندیدم و نمیدونم بچه ی آرومم مگه هست ؟اصلا چه جوریه؟

و من در آرزوی بچه آروممم😪🫠

این چیزا طبیعیه همه بچه ها لجبازی دارن .پسر شمام اول راهه

اول لجبازیشه بچه ی من کچلم کرده از عصره بار پنجمه افتادم ب گریه

من چی بگم با ۳تا بچه که یکسره در حال جنگ و دعوا و سرو صدان.پیرم کردن ،هر روز ازدستشون حرص میخورم و کل روز سر دردم.

بچه ها سینوسی هستن گاهی خوب گاهی بد فقط باید بدونیم که اون زمانی که اخلاقشون بد میشه چطور رفتار کنیم که توشون موندگار نشه با صبر تا دوره بد بودنشون بگذره دوباره خوب بشن

دقیقااا میفهممت

عزیزم فقط محبت محبت محبت تا میتونی باهاش آروم حرف بزن بهش محبت زبانی و بغلی و اینا بکن خیلییی موثره برا پسر من که عین پسر شما شده ت حدودی تاثیر داشته من از لجبازی هاش همش عصبی میشدم و سرش غر میزدم ولی چند وقته یه خودم قول دادم فقط بهش توجه کنم گوشی رو گذاشتم کنار وقتی اون بیداره فقط بازی و توجه و حرف زدن و نقاشی و فیلم دیدن و بیرون رفتن دوتایی دیگه تا چهار سالگی اینجوری آن باید باهاشون بسازی گلم

انگار بچه منو توصیف کردی از بس آروم بود یهو عوض شده همش گار میگیره کتک میزنه ما رو چیزی پرت میکنه همش بهانه شیشه شیر میکنه لجبازی میکنه اصلا انگار ب کل عوض شده

قدیم نداشت .الان من هم خیلی خسته میشم گاهی .با این حال که بچه دوم‌
نسل کلا عوض شده

نمیخام ناامیدت کنم اما پس از ۳ سالگی ی دنیای عجیب غریبی منتظر نشسته
پسر من هنوزم عادت های خوبش رو داره اما بگیر نگیر از ویژگی های زیبای ۳ سالگی هم میاد سراغش

بچه های اروم زود حرف میزنن چون بیشتر تمرکز دارن

همه بچه ها همینن من امروز از شدت اذیت و حرص دادنای پسرم تا سر حد سکته رفتم و برگشتم،انتظار داشتم بعد سه سالگی بهتر شه بدترم شده

هنوز شیر میخوره؟