مامانا من استرس گرفتم، وقتی فکر میکنم نهایتا ۵۰ روز دیگه مونده همه وجودم میلرزه، نه هنوز اتاقشو فرصت کردم بچینم، نه خونه زندگیم رو جمع کردم ، خودمم سرکلاژم نمیتونم تنهایی کاری انجام بدم. از طرفی فک و فامیلم میخوان بیان برای سیسمونی دیدنهی زنگ میزنن میگن نمیدونم چیکار کنم.هم دوست دارم بیان هم انقدر همه چی رو هواس که اصلا نمیشه کسیو دعوت کنم هشت ماهه شوهرم داره خونه رو مرتب میکنه و کار میکنه و من فقط نگاه کردم. شما ها چیکار میکنین؟؟؟

منم تو همین وضعیتم،استراحتم،تازه خونه خودمم نیستم،اتاق بچمم کامل نیست،ولی سلامتی خودم و بچه مهمتره،بعدا وقت برای چیدن هست

عزیزم منم شش ماهه تو خونه دراز کشیدم دیسک کمر هم دارم که بدجور اذیتم می‌کنه.شوهرم هم فقط در حد ظرف شستن و جارو کردن کار می‌کنه .خونه ام کلی تمیز کاری احتیاج داره که خیالش نیس.خونه رو میبینم بهم ریخته است حالم بد میشه.از یه طرف استرس اینو دارم که با این دیسک کمر چطور میخوام زایمان کنم .اصلا زایمانم طبیعیه یا سزارین.کدوم بیمارستان برم.هورمونام بهم ریخته حال روحی و جسمیم خوب نیس .وسایلای بچم رو هم هنوز کامل نخریدم با این دردم نمیتونم برم.خلاصه خیلی روزای مضخرفی دارم میگذرونم

عزیزم چ واجبه که بیان سیسمونی ببینن؟ بگو شرایطشو ندارم، یکیو بیار خونه رو تمیز کنه واسه زایمان،بعدش واس دیدن بچه میان،وسایلشم میبینن، مگه نمایشگاهه که بیان سیسمونی نگاه کنن؟

منم تو شهر غریبم هیچ کس اینجا نیست
من فعلا هیچ کاری نمیخام انجام بدم
تا نی نی مو بغل کنم .
کمکی هم ندارم ولی اصلا دلم نمیخاد به خاطر کار خونه یا اینکه اگه کسی بیاد بگه خونه شلخته است خودم و سختی بدم بچمم اذیت کنم
هرچی گفت کثیفه بیاد تمیز کنه .
ولی درکل همسرم شبا جارو دستمال و لباس و ظرف و غذا رو انجام میده

ی کارگر چیزی بگیر خوبه رو تمیز کنه ب ی اشنا بگو بیاد اتاق رو بچینه خودت استراحت کن

درکت میکنم سخته واقعا