حالم خیلی بده مثلا اومدم خونه مادر بزرگم که مریضه مراقبش باشم
بچم یکم گریه کرد شروع کرده که این بچه رو سیرش نمیکنی
افسردگی گرفتم از دست این حرفا دو ماه بود خونش پامو نمیذاشتم
حالا اومدم مراقبش باشم دوباره شروع کردن
از سر شب که اومدم سه بار شیر خورده بچم تو هر یک ساعت و نیم خوابیده
شامم خورده یکم سوپ دادم الانم بهش یکم موز میدم
میگه نه سیرش نمیکنی
دیروز شیر پرید گلوش با اینکه سر سینه رو گرفتم میگن تو میخای بکشی
آخرش میمیره خفش می‌کنی
حالم از خودم بهم میخوره ی جوری شده دیگه حس میکنم بچه مو دوست ندارم

پاشو برو خونتون ، ایشون مراقبت لازم نداره .
ببخشیدا مادربزرگتون خیلی هم حالش خوبه ، آدم مریض که حوصله این دخالت کردن ها رو نداره .

وای چقد فوضولن ببخشیدا.اعصابم خورد شد.دهن نداری تو؟بگو بچمه خودم بهتر میدونم.
من که انقدر سرتا پاشونو حرف میکشم دیگه کسی جرئت نداره بهم چیزی بگه😑

هیچ کس مثل مادر از نیازهای بچه با خبر نیست، اصلا به این حرفا اهمیت نده. تو برای پسرت بهترین و دلسوزترین مادری عزیزم ❤️

الهی بگردم بیخیال باش و بگو شما دایه مهربانتر از مادر نباشین خودم میدونم چیکار کنم و از کسی راهنمایی نخواستم

بیخیال عزیزم افکار قدیمیا همینه