خانوما میشه لطفا راهنماییم کنین که با این حس لعنتی چیکار کنم
میدونم شاید مزخرف به نظر بیاد
هروقت پسرمو نگاه میکنم که مثلا کوچولوعه و اینا استرس شدید میاد سراغم خدایا من اینک چجوری میخوام بزرگش کنم شاید از پسش برنیام شاید اصلا من مردم این بچه نکنه دست نامادری بزرگ شه۰😭
بعدش میگم کاش بچه دار نمی‌شدم تا این مسئولیت سنگین رو دوشم نمیفتاد

این حسا رو بچه اول کاملا طبیعیه

عزیزم چرا منفی فکر میکنی به چیزای خوب فکر کن و از بچه داری لذت ببر افکار منفی واقعا تو زندگی تاثیر میذارن
من هروقت به بچم نگاه میکنم میگم چه خوب که بچه دار شدم از بودنش کیف میکنم و از خدا میخوام کمکم کنه که از پس بزرگ کردنش بربیام

با یک مشاور صحبت کن

عزیزم من خودم ۱۸ سال پیش یه همچین حسی داشتم اما الان دخترم بزرگ شده قدش از خودم بلندتر و درشت تر نگاهش که میکنم میگم من چقدر دیوانه بودم چه فکرایی میکردم

به این چیزا فک نکن چرا به خودت استرس میدی خیلی خوبم بزرگش میکنی درس میخونه دانشگاه میره ازدواج میکنه نوه‌هاتو میبینی و ایشالله سایتم هیچوقت از سر پسرت کم نشه

واقعا مسعولیت سنگینیه وتربیت یه بچه سخت ترین کاردنیاس

عزیزم سعی کن این احساسات بد رو از خودت دور کنی و از هر لحظه با بچت لذت ببر و به این فکر کن که خیلی ها در حسرت بچه دار شدن هستن و خدا تو وجود تو لیاقت مادر شدن و مادری کردن رو قرار داده
سعی کن به چیزای بد فکر نکنی چون کائنات به هر چیزی که فکر کنی سر راهت قرار میده چه خوب چه بد

طبیعیه همه مادرا این حسا روتجربه میکنن. بچه شون وتوی دنیای بی مادر تصورمیکنن وگریه میکنن.