روزی که دختر رو به دنیا آوردم بعد سزارین که بغلش کردم انگار کل دنیا مال من بود شب تا صبح نخوابیدم فقط بغلش کردم نگاش کردم نشسته بودم . با اینکه سنم کم یود عین این مامانا بودم که چند ساله منتظره .
فکر میکردم اگه بازم بچه بیارم مثل دخترم نمیتونم دوسش داشته باشم . اصلا فکر نمیکردم دومی اینقدر نمک باشه .
تا پسرم اومد شد خود قلبم احساس میکنم دیگه قلب ندارم بچه هام قلب منن .
باورم نمیشه پسرمم انداره دخترم دوس دارم با اینکه یه روزی میگفتن هیچ کس نمیتونه برام مثل دخترم باشه. ولی شد خدارو هزاران بار شکرش .
پسرم یه دلبریایی میکنه که نگم . قبلا فکر میکردم پسر اینقدر جذاب و تو دل برو نمیشه دخترا خیلی جذابن. پسرم خود منه خود قلبم کپ خودمه صورت و گرد و ناز . قربونش بشم .
دخترمم عین خودمه . جون منه تمام منه نفس منه .
به هیچ کس اعتماد نمیکنم دخترم بدم ببره بیرون حتی مامانم میگم ممکنه مثل خودم مراقبش نباشه . هی میگن میگم نه . خودم میبرم .

خدا نگه داره همه کوچولو هارو ..
منم تا قبل دخترم فک میکردم فقط پسرمه که خیلی میخامش و فقط پسر دوست داشتم دیگه از لحضه ای که بچه دومم رو گفتن دختره اینقدر عاشق دختر شدم و مهرش اومد تو وجودم که خدا میدونه فک نمیکردم اینقدر دختر شیرین و دل ربا باشه😍😍😍❤️

خدانگهدارشون باشه گُلم

خدا حفظشون کنه تو خود خود منی توی بچه داری 😍❤