دقیقا یکسال پیش ۱۸ مرداد پنجشنبه بود خوابم نمیبرد ۶ صبح بیدار شدم رفتم حمام بعدش نشستم رو مبل بی دلیل خوابم نمیبرد شوهرم بیدار شد بیرون کارداشت رفت منم بلند شدم خونه رو تمیز کردم لباسام شستم رو تختی شستم برا خودم اهنگ گذاشتم با تو دلیهام صحبت میکردم شوهرم امد گفت ناهار کباب میکنم چیزی درست نکن منم که دیگه بیکار بودم دراز کشیدم رومبل بعد شوهرم امد کنارم کمی صحبت کردیم بعد خوابم گرفت پایین مبل خوابیدم‌طرفای ساعت ۱.۵ بود شوهرم شروع کرد کباب کردن تو خواب بیداری صداش میشنیدم به گامان و باباش میگفت که آنا خوابه بیاین اینجا برا ناهار ..... امدن صفره رو اروم پهن کردن بعد منو صدا زدن رفتم ناهار خوردم بعد ناهار مادرشوهرم ظرف هارو شست بعدش نشستیم گپ‌زدن من از سنگینیم گفت چطور دوهفته دیگه تحمل کنم تا بچه هام بغل بگیرم تمام اون مدت بچه ها چنان لگد میزدن مادرشوهرم مدام ذوق میکرد ..... مادرشوهرم رفت خونش ساعت ۳ حالت تهوع گرفتم گلاب به روتون هرچی خورده بودم استفراغ کردم لگد بچه ها انقدر زیاد شده بود که گریم میگرفت از درد شوهرم گفت برو رو تخت دراز بکش دراز کشیدم ولی درد ولم نمیکرد هی محکم تر میزدن شوهرم زنگ زد مادرش خودش سریع رسوند شرایطم گفتم گفتم نکنه درد زایمان مادرشوهرم گفت نه بابا من ۳ تا زاییدم اینجور نیست لباسام عوض کرد سوار ماشین شدیم رفتم بیمارستان اونجا ۲ تا ماما یه دکتر امدن معاینه بله درد زایمان این بیمارستان ان ای سیو نداره باید بری بیمارستان دیگه یکی از ماما ها میگفت پتشو با ماشین همسرت برو اینجا بمونی این دکتر زایمانت میکنه کارش زیاد خوب نیست بعد بچه هات نیاز به دستگاه دارن که اینجا نیست میفرستنشون بیمارستان دیگه اون ماما با دکتر خودم صحبت کرد کارای انتقالم انجام دادن

با امبولانس فرستادنم بهم‌سرم زدن امپول زدن که بچه ها شده یکساعت بیشتر تو شکمم بمونن رسیدم بیمارستان مامانم خالم داداشم اومجا منتظرم شوهرم مادرشوهرمم باهام رسیدن سریع بردنم لباس اتاق عمل کردن تنم دکتر گفت فلان دارو بهش بزنید فعلا بستریش کنید ببینید دردش کم‌میشه بچه ها بیشتر بمونن یا نه یه امپول بهم زدن ضربان قلبم رفت بالا تند یه سرم زدن معاینم کدون دهانه رحم باز شده ساعت ۲:۴۵ شب دکتر گفت بیاریدش اتاق عمل سریع بردنم حتی صبر نکردن شوهرم ببینم ساعت ۳ صدای گریه اولین پسرم امد چند ثانیه بعد دومی اوردن گذاشتنشون کنار صورتم 😍😍😍😍بهترین لحظه زندگیم ساعت ۳ صبح ۱۹ مرداد ۱۴۰۳😍😍😍 بعد بردن پیچوندنشون شروع کردن بخیه زدن حالم بدشد خواباور بهم زدن دیگه هیچی یادم‌نمیاد تو ریکاوری بودم بهوش امدم با درد دوباره بهم خواب اور زدن ساعت ۶ صبح از ریکاوری اوردنم بیرون منم دیوانه وار دنبال پسرام فهمیدم بردنشون تو دستگاه تا ساعت ۵ عصر نمیتونم ببینمشون فقط عکساشون شوهرم نشونم داد دوتا پسر کوچولو

من یه پسر کوچولو دارم
از خاطرتت خیلی خوشم اومد...خدا حفظشون کنه برات
الهی همیشه همه چی رو به خوبی یاد کنی

خدا حفظشون کنه .. خیلی برای ما مادرا خاطره شیرینی . من حتی روزایی که بیمارستان بستری بودن هم به خوشحالی یاد میکنم قند تو دلم آب میشه