خانما شوهرم میخاد هفت سالگی بچمو ازم بگیره، من اینقد ناراحتم و استرس از دس دادن بچمو دادم که الان که بچم کنارمه نمیتونم به خوبی ازش مراقبت کنم و همش جلوش گریه میکنم، دارم فک میکنم وقتی قراره هفت سالگی ازم بگیرتش، از الان بهشون بدمش که دیگه بیشتر از این وابستش نشم؟ و خودم برم دنبال ی زندگی جدید، چه کاری درسته به نظرتون؟ با اینکه شایدم نتونم دوریشو تحمل کنم

به خاطر بچت بجنگ مشکلت خیلی بزرگ نیست واقعا به خاطر جا و مکان و زر زنهای مادرشوهر چرت میخای خودتو از بچت دور کنی سیاست داشته باش برو بزار همسرت که فکر میکنه همه چی خوب و خوش پیش میره بفهمه که کارش اشتباهه چرا به خاطر لجبازی و حرف دیگران اوقات خودتو تلخ میکنی فکر میکنی زن بابا و اون مادرشوهرت میتونند برای بچت مادری کنند ؟ مادر شوهر که نشد مشکل من اگ شوهرم بخاد منو ببره با این که قصد کشتنم رو داشتند اما میرم به خاطر بچهام بعد از یه مدت بهشون نیفهموندم با خوبی و خوشی میرفتم خونه خودم خیلی سخت گرفتی

از قدیم گفتن ستون به ستون فرجه کو تا هفت سالگی ، شاید آقا ازدواج کرد و خانمش گفت من نمیتونم بچه نگه دارم

ببین میتونی تحمل کنی بده بره چون اینجوری ن کسی باهات ازدواج میکنه هم اینکه ۷سال عمرت میره

باید جدی باهاش حرف بزنی نذار زندگیت خراب شه بگو بچه مال توئه مال دوتامونه ب هردومون نیاز داره نقطه ضعف نشون نده از گذشته از روزای خوبتون بگو .بگو نذار کسی حتی مادرت بینمون فاصله بندازه ..بچه رم قبول نکن اگ خدای نکرده خاستی جدا بشی زندگیت میسوزه نمیتونی ازدواج کنی باید تا عمر داری کار کنی و خرج اون الان خرجا واقعا کمر شکنه. خواهرشوهرم 30سال پیش دخترشو نداد ب پدرش خودش حضانتشو گرفت سخت کار کرد و بزرگ کرد از زندگی افتاد آخرم پدرشو بیشتر دوست داره نکبت میگ اگ پیش اون بودم بهتر بود

بنظرم فعلا به شوهرت نقطه ضعف نشون نده و رامش کن تا بیاد پیش خودت زندگی کنه. وگرنه بخای جدا شی و بچه هم باهات باشه اولا دیگه شوهر گیرت نمیاد ثانیا با بچه کار کردن سخته. دیگه عملا به اون بچه نمیرسی. دیگه اگه خدای نکرده بحث طلاق شد بچه رو بده به باباش.
ولی اصلا به طلاق فکر نکن. بچه طفلک گناه داره. اگه اون نیومد تو یه مدت برو اونجا. بعد خودش میبینه که همش دعواس و اسایش نداره میاد بیرون. اگه خیلی بچتو دوس داری بی پدر و مادرش نکن بخاطر دعواهای عروس مادرشوهری.

تا ۷ سال دیگه خدا میدونه چی بشه اصلا شاید زن گرفت بچه رو‌نخواست اصلا شاید بچت پیشش نموند مجبور شد بده بهت یا هرچی.ولی اگه میتونی تحمل کنی از الان بده بهش

عزیزم اگر واقعا بچه رو میخوای فقط میتونی با بخشیدن مهریه حق حضانت بچه رو بگیری

بزار بچه پیش خودت باشه بهت عادت کنه بزرگ هم بشه خودش دیگه همیشه باهاته

عزیزم بچه دختر تا هفت سالگی با مادر از نه سالگی هم خودش تصمیم میگیره کجا باشه پس با خودت باشه بهت عادت بعدا هم شما رو انتخاب میکنه بچت هم دختره باید خیلی مراقبش باشی و حودت نگهش داری به مردا اعتمادی نیست

به نظرم با یه وکیل خوب صحبت کن

درخواست میدی گلم

اگ استطاعت مالی داشته باشی میشه و اینک بچه خودش انتخاب میکنه ک پیش کی باشه

عزیزم تا هفت سالگیش کار کن پول در بیار و وکیل بگیر
اگه مادر بتونه از نظر مالی بچه رو ساپورت کنه پدر نمیتونه بگیرتش
و اینکه لذت ببر از بزرگ شدنش
واقعا تصمیم سختیه واسه یک مادر
امیدوارم خدا بهترین راهو بزاره جلوت

جداشدی