چگونه کودک را از پوشک بگیریم ؟+ فرآیند سه روزه

پوشک داشتن بخشی از زندگی یک نوزاد است که برای نگهداری نوزاد در سال اول بسیار کمک کننده است اما زمانی که والدین می‌خواهند فرزندشان را از پوشک بگیرند این مسئله سختی‌های زیادی برای آن‌ها دارد. برای گرفتن کودک از پوشک نیاز به آموزش دستشویی رفتن به کودک وجود دارد که برای شروع این کار لازم است منتظر نشانه‌هایی از سمت فرزندتان باشید. رشد در هر کودکی به‌طور متفاوتی اتفاق می‌افتد و شروع خیلی زود برای آموزش دستشویی رفتن و از پوشک گرفتن کودک می‌تواند او را تحت فشار بگذارد و باعث می‌شود دستشویی به محل تعارض تبدیل شود. خوشبختانه یکی از بهترین روشهای از پوشک گرفتن کودک توسط دکتر بکی کندی ارائه شده است که به کمک راهنمایی‌های او میتوانید با کمترین مشکلات و به راحتی از این مرحله رشدی کودک نیز عبور کنید. برای آشنایی با نشانه‌های درست آمادگی کودک برای از پوشک گرفته شدن و روشهای درست این کار به سبک دکتر کندی در ادامه همراه ما باشید. 

با نصب اپلیکیشن گهواره شما می‌توانید به ابزارهای کاربردی فرزند پروری مانند نمودار رشد و مشاوره با پزشک دسترسی پیدا کرده و با دیگر مادران تبادل نظر داشته باشید. همچنین ابزارهای دیگر، مقالات و ویدئوهای آموزشی زیادی وجود دارد که می‌توانید از آنها بهره‌مند شوید.

بهترین روش از پوشک گرفتن کودک

در پاسخ به سوال چگونه کودک را از پوشک بگیریم وقتی فرزند دوساله شما از جایش بلند می‌شود و می‌گوید: «داره جیشم میاد» در مرحله اول آمادگی برای آموزش دستشویی رفتن است. این بدین معنی نیست که فرزندتان می‌تواند خود را نگه دارد اما در این زمان می‌توانید آموزش دستشویی رفتن را به عنوان یک تکلیف هیجان‌انگیز برای فرزندتان شروع کنید. اگرچه برخی معتقدند که از پوشک گرفتن کودک باید زودتر و زمانی که کودک می‌تواند بنشیند باید شروع شود اما برخی دیگر معتقدند که زمانی باید آموزش دستشویی رفتن به کودک شروع شود که در او نشانه‌های آمادگی دیده شود. به هر حال میانگین سن شروع آموزش دستشویی به کودکان، بین 18 ماهگی و دو سال و نیم است. همچنین لازم است بدانید مهم‌ترین عوارض زود از پوشک گرفتن کودک این است که آموزش دستشویی رفتن به کودک را طولانی‌تر می‌کند.

* چه سنی برای از پوشک گرفتن کودک مناسب است؟

‌‌از نظر دکتر بکی کندی چه چیزی در انتظارتان است؟

دکتر بکی کندی یک فرآیند و یک نتیجه برای این مسیر قائل است. بیایید نتیجه را از فرآیند جدا بررسی کنیم:

• نتیجه: نشستن روی لگن، ادرار و مدفوع کردن در لگن یا سرویس بهداشتی.
• فرآیند (مسیری که کودک باید طی کند): یادگیری توجه به علائم بدن، کثیف کردن لباس (خودش را خیس کند)، احساس استقلال و افتخار به خود.

برخی از همان روز اول دنبال نتیجه هستند‌. اما بیایید ببینیم در این حالت چه اتفاقی خواهد افتاد؟

• اولویت دادن نتیجه بر فرآیند: نشستن کودک روی لگن و ادرار کردن بعد از اینکه والدین او را روی لگن قرار می‌دهند، نه زمانی که خودش تشخیص داده است. 

این کار نتیجه کوتاه مدت دارد چون کودک با علائم بدنش آشنا نمی‌شود و اگر شما به او نگویید باید دستشویی کند این کار را انجام نمی‌دهد. و در نهایت، در یک لحظه غفلت خودش را خیس می‌کند.

اما شما باید فرآیند را بر نتیجه اولویت دهید:

• اولویت فرايند بر نتيجه: فرزندتان ممکن است شلوارش را کمی خیس کند ( یا قبل از آن) و بعد به شما مي‌گويد: «داره میاد، داره مياد!» و به سمت لگنش بدود تا تلاش کند ادرار را در لگن تمام کند.

اولویت دادن به عناصر کلیدی فرآیند، کاری است که به طور طبیعی منجر به وقوع نتایج موفقی نه فقط در کوتاه مدت، بلکه در درازمدت می‌شود. او کم کم یاد میگیرد دستشویی چه نشانه‌ای دارد و هر بار زودتر از قبل به دستشویی خواهد رفت تا درنهایت زمان درست را پیدا کند.

نشانه‌های آمادگی کودک برای از پوشک گرفته شدن از نظر دکتر بکی کندی

از نظر دکتر کندی نشانه‌‏های آمادگی کودک برای از پوشک گرفتن به شرح زیراند:چگونه بفهمیم فرزندمان آماده است تا با پوشک خداحافظی کند؟ اولین نکته در پاسخ به سوال چگونه بچه را از پوشک بگیریم این است که مشاهده کنید آیا فرزندتان آماده آموزش دستشویی هست یا خیر. اگرچه ممکن است برخی از والدین به فرزند خود از دوسالگی آموزش دستشویی رفتن بدهند اما برخی کودکان حتی در دوسالگی نیز آماده این مسئله نیستند و یا حتی از پوشک گرفتن کودک دو ونیم ساله هم هنوز برایتان ممکن نیست.

به جای توجه به موضوع سن، به این امر توجه کنید که آیا فرزندتان نشانه‌های آمادگی برای آموزش دستشویی رفتن را دارد یا خیر. سوالات زیر را از خودتان بپرسید:

• آیا فرزند من توانایی درک و دنبال کردن دستورالعمل‌ها را دارد؟
• آیا او وقتی کثیف یا خیس است به من می‌گوید یا از این مسئله شکایت می‌کند؟
• آیا او برای دستشویی رفتن یا استفاده از لباس‌زیر، علاقه و کنجکاوی نشان می‌دهد؟
• آیا او بدون کمک یا با حداقل کمک شما، می‌تواند شلوارش را بالا یا پایین بکشد؟
• آیا او حداقل سه تا چهار ساعت در طول روز خشک می‌ماند؟

اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است فرزندتان آماده آموزش دستشویی رفتن است و اکنون می‌توانید او را از پوشک بگیرید. 

از نظر دکتر کندی نشانه‌‏های آمادگی کودک برای از پوشک گرفتن به شرح زیراند:

توجه: نیازی نیست که کودک همه این علائم را داشته باشد.

• توانایی پیروی از دستورالعمل‏‌های ساده
• دفع نکردن حداقل برای دو ساعت 
• خشکی پوشک بعد از خواب روزانه
• حرکات روده منظم و قابل پیش بینی
• کنجکاوی در مورد فعالیت‌های دستشویی، نشستن روی لگن و غیره.
• ناراحتی از پوشک کثیف
• توانایی درک دستشویی و کلمات مربوط به اعضای بدن
• احساس بزرگ شدن و کمی مستقل‌تر رفتار کردن
• برقراری ارتباط کلامی یا غیرکلامی بخاطر خواسته‌ها و نیازها 

 

و نشانه‌های زیر دلیلی برای آمادگی کودک نیست:

• دوستان و همسن و سالانش را از پوشک گرفته‌اند
• کتاب‏ها می‌گویند فرزند باید در این سن آماده باشد
• اضطراب و ترس خودتان در مورد فرزندتان
• سنی که در آن خودتان از پوشک گرفته شده‌اید. 
• سنی که بچه های دیگرتان از پوشک گرفته شده‌اند

آمادگی والدین برای از پوشک گرفتن کودک

از نظر دکتر بکی کندی آمادگی والدین برای از پوشک گرفتن کودک به اندازه آمادگی خود کودک مهم است. او در مقاله خود در این زمینه می‌نویسد:

لحظه‌ای وقت بگذارید و در مورد احساسات و انگیزه‌های مختلفی که ممکن است در طول فرآیند از پوشک گرفتن برای شما بوجود بیایند، فکر کنید. ضروری است که احساسات خود را در طول این فرایند پیش بینی کرده و بدانیم به چه مهارت هایی نیاز داریم. در ادامه چند پرسش ساده برای کسب آگاهی بیشتر در مورد آمادگی خودتان و احساساتی که احتمالاً در طول فرآیند از پوشک گرفتن به وجود خواهد آمد، آورده شده است. توجه داشته باشید که هیچ پاسخ درست یا غلط یا بهتر و بدتری برای این سوالات وجود ندارد. هر اطلاعاتی مفید بوده و هدف این است که شما از طریق پاسخ به این سوالات، به درک بهتری از خود برسید.

از خودتان بپرسید:

• اگر در موضوعی که اهمیت میدهم و برایش وقت صرف میکنم، با مشکلی که خارج از کنترل من است روبه رو شود، چکار میکنم؟
• وقتی روی مسئله‌ای که کار می‌کنم به اشتباهی برمیخورم چه حالی می‌شوم؟
• واکنشم به بهم ریختگی چیست؟
• واکنشم به کثیفی چیست؟
• واکنشم به اینکه به کودکانم اجازه بدهم تا از من جدا و مستقل شوند چیست؟
• نظر مادر و پدر خودم در مورد بهم ریختگی و تمیزی چه بود؟

حالا تصور کنید:

تصور کنید فرزندتان فرش را کثیف کرده است. توجه کنید که چه احساسی بهتان دست خواهد داد؟ دوست دارید چه ‏کاری انجام دهید‎ و به چه فکر می‌‏کنید؟ همه این احساسات را بپذیرید و به خود یادآوری کنید که می‌توانید با آن کنار بیایید. یک نفس عمیق بکشید، اکنون تجسم کنید که مایلید چه واکنشی نشان دهید؟

تصور کنید که باید مسافتی طولانی را با ماشین طی کنید و فرزندتان نمی‏پذیرد که قبل از راه افتادن دستشویی برود. به بدن، رفتار و افکارتان توجه کنید. همه این احساسات را بپذیرید و به خود یادآوری کنید که می توانید با آن کنار بیایید. یک نفس عمیق بکشید، اکنون تجسم کنید که دوست دارید چطور واکنش نشان دهید؟

تمرین:

اگر این صحنه‏‌های فرضی اضطراب شما را بالا می‏برد - اشکالی ندارد! در واقع، خیلی هم عالی است که الان متوجه این مسئله شوید. دست‏تان را روی قلبتان قرار دهید و پاهای‏تان را روی زمین بگذارید و در حالی که صحنه استرس‌‏زا را تصور می‏کنید، چند نفس عمیق بکشید. حالا که بدن‏مان دارد برخی از احساساتی را که خواهیم داشت را زودتر به ما نشان می‏دهد، ما نیز می‌توانیم با تمرین مهارت‌های مقابله‌ای، کمی هیجانات خود را از قبل تنظیم کنیم.

* از پوشک گرفتن کودک چقدر زمان میبرد؟

مفاهیم مهمی که باید به کودک آموزش داده شود

دکتر کندی می‌گوید در فرایند از پوشک گرفتن کودک روی تشویق این مضامین تمرکز کنید:

استقلال: فرزند شما باید احساس کند که فردی جدا از شما و مسئول چیزی است از بدنش بیرون می‌آید.

جدایی: فرآیند از پوشک گرفتن، یک تغییر بزرگ رشدی است - فرزند شما اکنون مسئول ادرار و مدفوع کردن خودش است نه اینکه والدین مسئول او باشند. والدین قرار است از این تغییر بزرگ حمایت کنند.

کنترل (فرزند شما مال شما نیست!): وقف این فرآیند شدن (صرف انرژی زیاد برای این فرایند) و در عین حال کاهش کنترل، سخت است. نکته کلیدی این است که این فرآیند برای کودک است، نه والدین - ما می‌خواهیم فرزندانمان بیشتر از ما انرژی صرف کنند. به خود یادآوری کنید: «این موضوع در مورد فرزند من و بدن اوست. من اینجا هستم تا فقط حمایت کنم».

هوشیاری (آگاهی از) بدن: در پایان روز، در آموزش دستشویی رفتن (از پوشک گرفتن)، کودک شروع به تشخیص احساسات بدن خود می‌‏کند. این فرآیندی برای یادگیری توجه به درون و دادن معنا به احساسات است، مانند «من این حس رو میشناسم! یعنی باید برم دستشویی!» اما در اغلب موارد، آموزش غلط دستشویی رفتن به بچه‌ «می‌آموزد» که به جای توجه به بدن خود برای ادرار کردن، باید این کار را برای تمجید یا پاداش گرفتن از والدینش انجام دهد. دنبال تائيد والدین بودن با آگاهی از بدن تفاوت دارد.

مدیریت بدن: این درس نهایی است که امیدوارم بتوانم به فرزندانم در زندگی بیاموزم: "هیچ کس بهتر از خودت نمیدونه تو بدنت چی میگذره و تو خوب می‌تونی متوجه احساست بشی." این خودباوری زیربنای اعتماد به نفس، توانایی تعیین مرزها، رضایت و بسیاری از فرآیندهای مهم دیگر است. در فرآیند از پوشک گرفتن، ما می‌خواهیم بچه‌هایمان به این باور برسند که آنها بهتر سیگنال‌های بدن خود را متوجه می‏شوند، آنها هستند که تصمیم می‌گیرند، آنها هستند که می‌دانند چه اتفاقی می‌افتد و چه کاری باید انجام دهند.

روشهای جلوگیری از اضطراب دفع

بسیاری از کودکان از دفع در لگن دچار استرس شده و همکاری نمی‌کنند. حتی ممکن است چند روز دستشویی نکنند! دکتر کندی می‌گوید برای رفع این اضطراب ابتدا، بیایید پیش‌بینی کنیم که چه چیزی ممکن است زمینه‌ساز ترس کودک از مدفوع کردن در لگن باشد:

ترس از کثیف شدن: برای کمک به این موضوع، سعی کنید در مورد مدفوع به عنوان موضوع چندش‌آور حرف نزنید. 

ترس از دست دادن: کودکان در این سن بسیار بر مسئله حفظ بدن متمرکزند. بچه‌ها گاهی اوقات نگران مدفوع می‌شوند؛ آیا این بخشی از وجود من است؟ آیا دفع کردن آن بی‌خطر است؟ آیا بدن من هنوز کامل است؟ به این فکر کنید که بچه‌ها در این سن چگونه با یک خراش کوچک دچار مشکل می‌شوند. آنها هنوز به این درک نرسیده‌اند که بدن ثبات دارد و با تغییرات به راحتی تغییر نمیکند. اتفاقاتی که برای مدفوع می‌افتد، نیز همین نگرانی‌ها را ایجاد می‌کند‌.

گیجی: بچه‌ها اغلب نمی‌دانند مدفوع چیست و همین موضوع باعث افزایش اضطراب آنان می‌شود. 

حالا، راهکارهایی برای حل این مسائل وجود دارد:

1. توضیح دهید که ادرار و مدفوع چیست:

جیش: مایع اضافی از بدن ما

پی پی: وقتی غذا می‌خوریم بدن ما غذا رو به انرژی تبدیل می‌کنه. قسمت‌هایی از غذای ما که بدن ما به اونها نیاز نداره تبدیل به پی پی می‌شه.

2. داستان شنا رفتن پی پی با دوستانش را تعریف کنید:

بگویید «خداحافظ پی پی، از شنا کردنت لذت ببر! با دوستانت خوش بگذران!». وقتی مدفوع می‌کنید یا از سیفون استفاده میکنید، این داستان را تعریف کنید. این داستان به درک کودک کمک می‌کند و سرگرم کننده است و منجر به کاهش اضطراب می‏گردد.

3. مدفوع را به عنوان موضوعی بدبو و حال بهم زن مطرح نکنید، زیرا این امر باعث می‌شود بچه‌ها فکر کنند که «نباید» در خود مدفوع  داشته باشند.

چگونه توالت مناسب برای کودک را انتخاب کنیم؟

مهم‌ترین گام بعدی خرید نوع صحیح توالت کودک است. توصیه می‌کنیم برای این کار به فروشگاه لوازم کودک بروید و با انواع توالت کودک آشنا شوید. دو نوع اصلی توالت کودک وجود دارد: قصری و تبدیل توالت فرنگی. برخی خانواده‌ها به دلیل هزینه کمتر، تبدیل توالت فرنگی را برای آموزش دستشویی رفتن به کودک انتخاب می‌کنند. این امر همچنین، باعث می‌شود که کودک به توالت فرنگی عادت کند و نیاز به انتقال از قصری به توالت فرنگی از بین می‌رود. همچنین، تمیز کردن آن نیز آسان‌تر است.

• اما برخی والدین قصری را ترجیح می‌دهند. آن‌ها قصری را به دلیل سایز کوچک‌تر ترجیح می‌دهند چون کودکان می‌توانند راحت‌تر از آن استفاده کنند و همچنین اگر فقط یک توالت در خانه داشته باشید، استفاده از قصری باعث نمی‌شود که دیگران نتوانند از توالت استفاده کنند. اگر می‌خواهید برای فرزندتان قصری تهیه کنید سه ویژگی مهم را در نظر بگیرید: امنیت، سایز مناسب و سادگی.
• اگر باسن فرزندتان درون دیواره توالت را می‌پوشاند او احتمالا در هنگام استفاده از قصری، احساس ناراحتی خواهد کرد. سایز مناسب قصری به صورتی است که باسن فرزندتان به راحتی بر روی نشیمن قرار می‌گیرد و پاهای او به خوبی بر روی زمین هستند. همچنین به دنبال قصری‌هایی باشید که دسته داشته باشند زیرا این امر به تعادل فرزندتان کمک می‌کند.
• اگر می‌خواهید به کودک پسر، آموزش دستشویی رفتن بدهید بهتر است از قصری‌هایی استفاده کنید که محافظ پاشش دارند.
• قصری‌هایی بخرید که ارتفاعش مناسب باشد، آن‌قدر ارتفاع داشته باشد که ادرار کودک در آن بماند ولی آن‌قدر ارتفاع نداشته باشد که کودک برای نشستن بر روی آن بترسد.
• قصری باید به اندازه کافی ساده باشد و بتوان آن را به راحتی تمیز کرد.

معرفی لگن به روش دکتر کندی

از ماه‌ها قبل از شروع رسمی آموزش دستشویی رفتن، در سرویس بهداشتی منزل؛ لگن قرار دهید. کودک شما می‌تواند حتی با لباس کامل روی لگن بنشیند. همه این موارد کمک می‌کند کودک بدون استرس یا فشار با لگن آشنا شود. آرامش خود را حفظ کنید. اگر کودک شما، استفاده از لگن را دوست داشت یا دوست نداشت، واکنش خاصی نشان ندهید. به یاد داشته باشید: این آموزش برای کودک است، نه شما! جملاتی برای توضیح اینکه چرا لگن در دستشویی است، بگویید مانند:

• «این لگن دستشویی است. بچه‌ها جیش و پی پی خودشون رو داخل لگن می‌ریزن.»
• «این لگنه. شبیه توالتی است که من استفاده می‌کنم، فقط کوتاه‌تره تا بتونی موقع جیش و پی پی کردن پاهات رو زمین بذاری».
• «اگه دوست داشته باشی میتونی روی لگن بشینی.»
• «به زودی تو هم مانند من میتونی رو توالت (لگن) بشینی!»
• «میتونی روی لگن بشینی و جیش کنی!»

از کلمات اغراق شده مثل «دختر بزرگ» یا «پسر بزرگ» یا «بچه بزرگ» اجتناب کنید. آموزش دستشویی رفتن در مورد استقلال است. با وجود آنکه بچه‌ها می‌خواهند بزرگ شوند اما همچنان دوس دارند بچه کوچولوی ما باقی بمانند. تحمیل کردن کودک به هویت "بچه بزرگ" می‌تواند برای کودکانی که در حال مبارزه با چالش‌های رشد هستند یا در مورد دستشویی رفتن دچار مشکل‌اند نتیجه معکوس داشته باشد. به خصوص اگر یک نوزاد جدید وجود داشته باشد و کودک نمی‌خواهد به طور کامل بخش "بچه کوچک" خود را رها کند و ممکن است نتیجه عکس بدهد.

خلاص شدن از شر پوشک‌ها

اگر سوال شما این است که چگونه کودک را از پوشک بگیریم لازم است بدانید هنگامی‌که قصری را تهیه کردید بهترین کار این است که دیگر در خانه پوشک نداشته باشید. درست است که این کار می‌تواند برای شما سخت باشد اما بهترین راه برای جلوگیری از استفاده کودک از پوشک، دور انداختن همه پوشک‌های خانه است

اگرچه ممکن است برای فرزندتان نیز سخت باشد اما در بلندمدت به او کمک می‌کند که دیگر از پوشک استفاده نکند. این بدان معناست که شما همچنین نباید از شلوار تمرینی یا پوشک شبانه استفاده کنید.

کارهایی که لازم است برای از پوشک گرفتن کودک انجام دهید

چگونه کودک را از پوشک بگیریم؟ مهم‌ترین روش علمی از پوشک گرفتن این است که مراقب علائمی باشید که نشان می‌دهد فرزندتان باید از قصری استفاده کند. برخی از علائم عبارت‌اند از بی‌قراری پا و این پا و آن پا کردن. بهترین حالت این است که فرزندتان قبل از اینکه خودش را خیس بکند به شما اطلاع دهد. طریقه از پوشک گرفتن کودک به شرح زیر است:

1. لباس‌های گشاد و راحت تن فرزندتان کنید. از لباس‌های سرهمی اجتناب کنید، مگر اینکه فرزند شما در پوشیدن یا درآوردن این لباس‌ها راحت باشد.
2. پس از هر بار استفاده موفقیت‌آمیز فرزندتان از قصری، او را تشویق کنید.
3. هنگام نشستن کودک بر روی قصری، اجازه دهید بازی کند یا شعر بخواند. داشتن یک اسباب‌بازی مخصوص در آن هنگام نیز ایده خوبی است.
4. در هنگام آموزش دستشویی رفتن به کودک، به او کمی اجازه کنترل بدهید. این کار باعث می‌شود که آموزش سریع‌تر و راحت‌تر انجام شود.

آماده‌سازی قبلی کودک توسط والدین 

از ماه‌های قبل (به طور ایده‌آل حداقل شش ماه قبل) یک الگو باشید و کارهای زیر را انجام دهید:

با صدای بلند در مقابل فرزندتان درباره «احساس دستشویی» صحبت کنید:

• «وای! فکر می کنم اون احساس را دارم... هوم آره. من میرم توالت!»
• «وای، من این احساس را دارم... مثانه‌ام بهم میگه که پره و جیش دارم. باید برم دستشویی و زود برمی گردم.»

به عنوان الگو در استفاده از توالت کمی تردید نشان دهید:

• «فکر می‌کنم اون احساس را دارم…. اما نمیخوام برم دستشویی…. هوم… باید برم؟ خوب، من می‌تونم برم، می‌دانم که می‌تونم این کار رو انجام بدم!»

در مورد دستشویی کردن نیز تردید نشان دهید:

• «اه، از توالت خوشم نمیاد... هوم... صبر کن، می‌دونم که جام امنه و می‌تونم این کار رو انجام بدم».

چند نفس عمیق بکشید و سپس روی توالت بنشینید، شاید نیاز باشد با صدای بلند، خودگویی را ادامه دهید: «من می‌تونم این کار رو انجام بدم، می‌دونم که می‌تونم!» کودک شما را نگاه می‌کند و ازتان الگو برداری می‌کند.

پیش از شروع فرآیند دستشویی و از پوشک گرفتن، تجربه‌های جدید ایجاد کنید تا کودک از شروع  این روند مطلع شود. مثلاً:

پوشک کثیف فرزندتان را در حمام یا سرویس بهداشتی عوض کنید؛ در حالت ایده‌آل زمان تعویض پوشک کودکتان ایستاده باشد؛ در این صورت احساس استقلال و «احساس بزرگ‌ شدن» در کودکتان بیشتر می‌شود.

مدفوع را از پوشک به لگن بریزید، در حالی که آن را می‌شویید، بگویید «بای بای پی پی».

هر زمان که بخشی از فرآیند مدفوع و ادرار را در حمام یا دستشویی دارید، در واقع دارید کودک را با رفتن به سرویس بهداشتی در هنگام ادرار کردن یا مدفوع آشنا میکنید.

کارهایی که نباید برای از پوشک گرفتن کودک انجام دهید

1. با رسیدن فرزندتان به یک سن خاص او را مجبور به استفاده از توالت نکنید. اینکه کودک بزرگ‌تر شما در دوسالگی آموزش دستشویی رفتن را ببیند به این معنی نیست که کودک کوچک‌تر شما نیز در همین سن می‌تواند از پوشک گرفته شود.
2. به سرزنش‌های بستگان گوش ندهید. بسیاری از مادران از سمت اطرافیان و بستگان تحت فشارند تا فرزندشان را از پوشک بگیرند. این امر درنهایت، باعث تحت فشار بودن کودک می‌شود. تصمیم در مورد اینکه چه زمانی به فرزندتان آموزش دستشویی رفتن بدهید کاملا به شما بستگی دارد.
3. برخی والدین می‌پرسند: چگونه کودک لجباز را از پوشک بگیریم. در مورد از پوشک گرفتن کودک لجباز ، با فرزند خود درگیر جنگ قدرت نشوید. این کار می‌تواند سطح استرس شما و کودک را افزایش دهد و روند از پوشک گرفتن را طولانی کند.
4. برای نام بردن اعضای تناسلی فرزندتان از اصطلاحات استفاده نکنید. روند آموزش دستشویی رفتن، منطقی و کاملا واقعی است. بنابراین، از نام‌های واقعی برای اعضای تناسلی فرزندتان استفاده کنید.
5. اگر فرزندتان خودش را خیس یا کثیف کرد او را مجازات نکنید. اگر چنین اتفاقی افتاد فرزند شما مقصر نیست. تنبیه فقط باعث بدتر شدن مسئله و مشکلاتی در آموزش دستشویی رفتن به کودک می‌شود.

در این مقاله به این موضوع پرداخته شد که چگونه کودک را از پوشک بگیریم. به یاد داشته باشید که به محض شروع دستشویی رفتن به کودک تا جایی که ممکن است صبور باشید. اگر می‌گویید نمیتونم بچمو از پوشک بگیرم، لازم است بدانید که این مسئله، فرایندی زمان‌بر است و گاهی اوقات با برخی پسرفت‌های کودک ممکن است ناامید شوید یا همچنین ممکن است کودک با این روند مخالفت کند. در این زمان، آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید وضعیت کودکتان را درک کنید.

به‌آرامی به فرزند خود یادآوری کنید که ادرار یا مدفوع کردن باید در قصری انجام شود نه بر روی زمین یا در لباس‌زیر. در پاسخ به سوال چگونه کودک را از پوشک بگیریم لازم به ذکر است ثبات و قاطعیت در طول آموزش دستشویی به کودک بسیار مهم است اما همچنین به یاد داشته باشید که این مرحله برای فرزندتان آسان نیست. صبر و اعتماد شما به کودک، به او کمک می‌کند که راحت‌تر از این مرحله رد شود. همچنین میتوانید سوالات خود در زمینه اینکه چطوری بچه رو از پوشک بگیریم را با پزشک کودک در میان بگذارید.

فرآیند سه روزه از پوشک گرفتن دکتر بکی کندی

وسایل مورد نیاز: 

لگن: میتوانید چند لگن مختلف تهیه کنید تا فرزندتان سریع به آن‏ها دسترسی داشته باشد.

لباس زیر: از قبل خرید کنید، یا با فرزندتان انتخاب کنید تا فرزندتان در این فرآیند شرکت کند. 

پوشک شورتی: برای زمان چرت زدن و خوابیدن.

مایعات بیشتر: انواع بستنی، همچنین مقدار زیادی مایعات برای روزهای اولیه تهیه کنید - آب، آب میوه، هر چیزی که کودک شما از نوشیدن آن لذت می‌برد.

 

ایده و ساختار کلی فرآیند سه روزه:

شما به فرصت سه روزه نیاز دارید تا فرآیند از پوشک گرفتن را به شکل رسمی شروع کنید. بنابراین در صورت امکان در این بازه هیچ برنامه، فعالیت یا گردشی ترتیب ندهید. نیاز هست در خانه باشید که محیطی آشنا برای کودک است و حواس پرتی کمتری ایجاد می‏کند. شما باید به کودک توجه زیادی داشته باشید؛ بیشتر به این دلیل که بتوانید علائمی را که نشان می‌دهد که یعنی آماده استفاده از لگن است را یاد بگیرید تا بتوانید فرزند خود را برای موفقیت بیشتر توانمند کنید. اگر مشغله‌تان به حدی زیاد باشد که باعث حواسپرتی شما شود ممکن است توجه‌تان کمتر شده و حمایتی که فرزندتان نیاز دارد را دریافت نکند. بعلاوه، داشتن روزهای آرام به کودک شما کمک می‌کند تا به اندازه کافی احساس امنیت کند تا بتواند برای تغییر بزرگ دستشویی رفتن آماده شود. این تغییر به کودک کمک می‍کند احساس قدرت و توانایی کند.

از چند روز قبل از شروع با او در این باره صحبت کرده و به او اعلائم کنید: «خیلی هیجان‌انگیزه - به زودی با پوشک بای بای می‏کنیم! می‌توانی وقتی که داری یاد می‌گیری توی لگن جیش و پی‏ پی کنی برای مدتی در خانه بدون پوشک باشی. می‌تونیم شورت‏های جدید که دوست داری بخریم...» از فرزندتان بخواهید تا لباس‌های زیرش را خودش انتخاب کند تا در این فرآیند احساس قدرت داشته باشد.

شب قبل از فرایند بگویید: «فردا روز موعود است! فردا می‏خوایم با پوشک‌ها خداحافظی و به آن شورت‏های جدید که انتخاب کردی سلام کنیم! قراره یاد بگیری تو توالت جیش و پی پی کنی. یادگیری چیزهای جدید جالبه و ممکنه یه کم سخت باش. اما من کنارتم.»

شب قبل از خلاص شدن از پوشک به کودک پیام‌های متناقض ندهید زیرا نمیخواهیم فرزندمان فکر کند که ما به توانایی او برای موفقیت شک داریم.

پس از شروع آموزش دستشویی رفتن از پوشک یا پوشک شورتی در طول روز استفاده نکنید: پوشک و پوشک شورتی ادرار را جذب می‌کند و بنابراین بچه‌ها اطلاعاتی را از بدن خود در مورد آنچه اتفاق می‌افتد دریافت نمی‌کنند، که باعث می‌شود بیشتر از سیگنال‌های بدن خود جدا شوند. هدف ما افزایش آگاهی از بدن است نه کاهش آن!

نکات اضافی برای کاهش استرس و ناامیدی والدین:

فرش‌های خود را جمع کنید! برای کمک به کاهش اضطراب خود در مورد کثیف شدن خانه، فرش‌های خود را در همان روزهای اول جمع کنید.

اسپری پاک کننده و حوله کاغذی اضافی را در فضاهای مختلف خانه برای تمیز کردن سریع خانه بگذارید. در تمیز کردن خانه از کودک کمک بگیرید. «چیز مهمی نیست، بیایید با هم تمیز کنیم. می‌تونی بطری اسپری و دستمال کاغذی رو بیاری! چه خوب که کمکم میکنی!» اگر فرزندتان نمی‌خواهد در تمیز کردن کمک کند، موردی ندارد. از هرگونه جنگ قدرت اجتناب کنید.

یک پتوی کهنه را روی وسایل یا مبلمانی که ممکن است نگران آن باشید قرار دهید.

لباس زیر تمیز در دسترس باشد. در نزدیکی خود (اتاق نشیمن، دستشویی و سایر قسمت‌های خانه) لباس زیر نگه دارید تا در صورت نیاز کودک بتواند سریع لباسش را عوض کند و مرحله‏ اضافه‌ی رفتن به اتاق خواب برای تعویض لباس حذف شود. اینکه کودک بتواند خودش به ‏راحتی لباسش را عوض کند به او کمک می‏کند تا احساس کند اوضاع تحت کنترل است و احساس توان‏مندی داشته باشد. 

به یاد داشته باشید: استرس ما کودکان‏مان را تحت‌تأثیر قرار می‏‌دهد. دوره از پوشک گرفتن بچه‏‌ها برهه‏ حساسی برای کودکان و والدین است. آنچه که کمک میکند تا در فرایند از پوشک گرفتن فرزندتان استرس کم‏تر و آرامش بیشتری را تجربه کنید، انجام دهید. این ممکن است به این معنی باشد که حتماً چند بار در روز تنفس عمیق را تمرین کنید، مدت زمان کوتاهی را به ورزش اختصاص دهید، شب‏ها دوش گرفته (مدت دوش گرفتن کوتاه نباشد)، و جمله‏‌هایی مانند این را تکرار کنید. «من والد خوبی هستم و بچه خوبی دارم. بچه‌‏ام این را در آینده متوجه خواهد شد!» یا «من قبلاً هم با ابهام کنار آمده‌‏ام و می‏توانم دوباره این کار را انجام دهم!»

روز اول فرایند سه روزه

از اینجا شروع کنید:

بیدار شوید: به فرزندتان بگویید: «چه روز هیجان‏‌انگیزیه! بیا پوشکت رو دربیاوریم! می‌خواهی اون لباس‌‏زیر‌هایی را که انتخاب کردی بپوشی؟»

برای فرزندتان توضیح دهید: «امروز یک کار متفاوت می‏کنیم- اینکه روی لگن جیش و پی‏ پی می‏کنیم! من می‏دونم که تو می‏تونی متوجه بشی چطوریه. اینطوریه که حواست به بدنت باشه و وقتی جیش یا پی پی داشتی بهم بگو. می‏ریم می‏دویم و یک لگن پیدا می‏کنیم و هرچقدر تونستی تو لگن جیش و پی پی می‏کنی!»

فرآیند را برای فرزندتان الگوسازی کنید (الگوی فرزندتان شوید): «اوه... من تو بدنم اون احساس را دارم! فکر می‏کنم جیش و پی پی دارم، بذار ببینم همون احساسه؟ خُب می‏خوام سعی‏مو بکنم!» بروید روی توالت بنشینید و مکث کرده و بلند نشوید. سپس بگویید: «با اینکه جیش و پی پی نداشتم اما خیلی خوشحالم که تلاش کردم. فهمیدن احساس اینکه جیش و پی پی دارم یکم سخته. بعداً دوباره به بدنم توجه می‏کنم.» مثلاً 5-10 دقیقه بعد مجدداً این کار را انجام دهید. روی توالت بنشینید، تا 15 در دلتان بشمارید، نفس عمیقی بکشید که کودک بتواند بشنود، سپس در توالت ادرار کنید. با صدای بلند بگویید: «وای، این کار احساس خوبی داشت!» انگار که واقعاً با خودتان حرف می‏زنید.

بعداً در همان روز، توضیح دهید که بچه‌ها زمانی که می‌خواهند بخوابند، لباس‏‌زیر‌ مخصوصی می‌پوشند (یعنی پوشک شورتی!). نیازی نیست استفاده از لگن در زمان خواب را به کودک آموزش دهید. کودکان این کار را در زمان مناسب خودشان انجام خواهند داد.

ادرار کردن در روز اول فرایند

زمان‏هایی را برای استفاده از توالت به فرزندتان پیشنهاد کنید: ممکن است قبل از صبحانه، بعد از میان وعده، قبل از ناهار، قبل از چرت زدن، و غیره باشد. هدف این است که ساختاری ارائه دهید اما قصدمان کنترل‏گری نیست، و به مرور زمان ساختار کمتری ارائه شود تا کودک بتواند زمان استفاده از دست‏شویی را خودش بر اساس سیگنال‏های بدنش، و نه برنامه‏ای که والدین ارائه می‏دهند، بچیند. ما می‌خواهیم بچه‌هایمان سیگنال‌های بدنشان را بشناسند، نه اینکه فقط وقتی آنها را روی لگن می‌گذاریم، ادرار کنند.

به فرزندتان بگویید: «وقتی احساس کردی جیش یا پی پی داری، بهم بگو. وقتی که گفتی، به سمت لگن می‏دویم!». وقتی به فرزندتان می‏گویید «باید بری دست‏شویی؟» ممکن است این احساس را به کودک بدهد که شما دارید او را کنترل کنید. اما گفتن جمله «وقتی احساس کردی جیش یا پی پی داری، بهم بگو» کنترل و آگاهی نسبت به بدن را به فرزند شما باز می‏گرداند (این همان چیزی است که ما می‌خواهیم!).

هرگز کودک‏تان را مجبور نکنید که روی لگن بنشیند. اگر فرزندتان نمی‌خواهد این کار را انجام دهد، می‏توانید از جملاتی مانند این موارد استفاده کنید: «خُب، خودت مسئول بدن خودت هستی!» یا «باشه، وقتی آماده شدی خودت متوجه میشی. خودت بدنت رو بهتر می‏شناسی!» یا «بسیار خُب، اگه جیش یا پی پی داشتی لگن همینجاست، خیلی نزدیکته.» 

نزدیک بمانید – مراقب علائم آمادگی کودک برای ادرار کردن باشید. وقتی نشانه‌‏ای می‌بینید (مثلاً کودک اندام تناسلی‏‌اش را گرفته، تکان می‌خورد) مثلاً می‏توانید بگویید، «اوه، بیا دوتایی بدویم تا لگن را امتحان کنیم!» یا «می‏خواهم بدنم رو چک کنم!» یا «فکر کنم که اون احساس را داری!» به جای اینکه بگویید: «می‏ذارمت روی توالت!» یا «می‏دونم نیاز به دست‏شویی داری، بیا، زود باش!»

به یاد داشته باشید: هدف این نیست که کودک خود را خیس نکند. هدف این است که فرزند شما تا حد امکان تمرین کند و احساس نیاز به ادرار کردن را با رسیدن به لگن مرتبط بداند و بعد در آنجا ادرار کند.

هیجان و سرگرمی را به فرآیند آموزش اضافه کنید: می‏توانید خاطره بچگی خودتان از زمان شروع استفاده از لگن را تعریف کنید. معمولا بچه‌ها سنت‌های بین نسلی را دوست دارند و همیشه دوست دارند احساس متصل بودن به شما داشته باشند و اینکه تنها نیستند.

در طول روز به کودکتان مایعات اضافی به شکل نوشیدنی یا بستنی یخ که با هم درست کرده‌اید بدهید. به یاد داشته باشید، این کار به کودک شما فرصت «تمرین مثانه» بیشتری می‌دهد که به آگاهی از سیگنال‌های بدن کمک می‌کند.

مدفوع کردن در روز اول فرایند

برای آموزش مدفوع کردن در لگن از جملاتی استفاده کنید که به نوعی توجه کودک را به احساس بدنی خود جلب میکند. در مورد اینکه چگونه مدفوع در لگن ریخته می‌شود و بعد آن را در توالت می‌ریزیم با کودک صحبت کنید. اینجا باید داستان شنا رفتن پی‌پی با دوستانش نیز اضافه شود. 

وقتی فرزندتان در حال پی‌ پی کردن است، می‌توانید این داستان را هم تعریف کنید: «اوه، داری انجامش میدی! پی پی خیلی هیجان زده میشه که با دوستانش شنا کنه!»

اگر کودک شما در مورد مدفوع کردن در لگن مضطرب می‌شود، به یاد داشته باشید که هدف این است که به کودک کمک کنیم احساس امنیت کند. با اعتبار بخشیدن به نگرانی فرزندتان و نشان دادن اعتمادتان به او، تشویقش کنید که از لگن استفاده کند: «می‌دونم از این کار احساس جدیدی داری، و چیزهای جدید مشکل به نظر میان. و می‌دونم می‌تونی انجامش بدی عزیزم. اگر می‌خواهی منم باشم من اینجا باهاتم یا می‌تونم برگردم تا وقتی میشینی حریم خصوصیت حفظ بشه.»

اگر کودک شما مضطرب است، روی آرام نگه داشتن بدن خود تمرکز کنید. فرزندتان در این فرآیند تحت تاثیر احساسات شما قرار می‌گیرد و اگر شما استرس داشته باشید یا احساس ناامیدی کنید، این موضوع روی کودک هم اثر میگذارد. پس چند نفس عمیق بکشید و به خود بگویید: «این بدن فرزندم است، نه بدن من. فرزندم از پسش برمیاد».

به کودک خود میوه و غذاهای پر فیبر بدهید تا روند مدفوع کردن آسان شود.

واکنش نسبت به کثیف شدن لباس

دفع غیرارادی بد نیست! بلکه بخشی از فرآیند یادگیری است. در حین یا بعد از این اتفاق، بسیاری از بچه‌ها علائم بدن خود را می‌شناسند، مانند: «اوه! شاید اون احساس قبل از اتفاق همین حس بود که میگفت من باید پی پی کنم. الان بهتر می‌دونم که به دنبال چه احساسی هستم!»

بارها و بارها به خود بگویید: «اتفاقات خارج از کنترل و کثیف شدن لباس بخشی از فرآیند هستند. اتفاقات در مسیر موفقیت رخ می‌دهند».

بسیار طبیعی است که بچه‌ها در چند روز اول دفع غیرارادی زیادی داشته باشند (چندین مرتبه لباس خود را کثیف کنند)! برخی از بچه‌ها تا پایان روز اول شروع به پیشرفت می‌کنند و پیشرفت برخی دیگر تا روز سوم طول می‌کشد.

سعی کنید موارد زیر را به حداقل برسانید:

شرم       ("ای بابا دوباره کثیف کردی؟")

سرزنش        ("می‌تونستی به لگن برسی!")

ناامیدی شما       ("یاد نگرفتی!")

در هنگام دفع غیرارادی (کثیف شدن لباس کودک) چه باید گفت؟

بدون شخصی‌سازی بگویید: « پاهات خیس شده. بیا خشکت کنیم.»

ربط دادن اتفاق به بدن: « بیا دنبال اون احساس باشیم که میگه وقت پی پی شده.»

ابراز امیدواری کنید: «یادگیری چیزهای جدید سخته! من شاهدم که داری تلاش می‌کنی، فکر می‌کنم دفعه بعدی اون احساس را متوجه میشی.»

نزدیک بمانید: «اوه! اون حس رو داشتی و جیش کردی! بیا روی لگن تمومش کن!» و فرزندتان را پیش لگن بیاورید تا آنجا کارش را تمام کند. انجام تقریبی هم بسیار مفید است.

واکنش به ادرار و مدفوع کردن در لگن

نکته کلیدی: این موفقیت فرزند شماست، نه موفقیت شما.‌ وقتی کودکتان در لگن، ادرار یا مدفوع می کند، چه باید گفت؟

به آگاهی از بدن نسبت دهید: «وای... تو این احساس را داشتی... جیش ‌ات اومد... به لگن رسیدی. آفرین.

روند یادگیری فرزندتان را نشان دهید: واقعاً داری بدن خودت را می شناسی!

جملات ساده بگویید: «تو تونستی!»

ممکن است کودک، هیجان بیش از حد ما برای از پوشک گرفتن را کنترلگری یا اعمال فشار برداشت کند. بعد از اینکه کودکتان در لگن مدفوع کرد، قبل از گفتن هر چیزی تا 15 بشمارید. اینکار  به شما این امکان را می‌دهد که قبل از انتقال هیجان خود یا گفتن چیزی که شاید فرزند شما واقعاً نمی‌خواهد بشنود، کاری انجام دهید. و به کودک شما هم اجازه می‌دهد تا واکنش خود را داشته باشد. می‌توانید از جملاتی مانند «تو تونستی» یا «آره، روی لگن پی پی کردی» استفاده کنید.

جوایز برای موفقیت در فرایند

 آیا کودک شما جایزه می‌خواهد؟ ما اغلب تصور می‌کنیم که جایزه، بخشی از این فرآیند است، اما اغلب بچه‌ها عاشق داشتن مالکیت کامل در طول فرآیند هستند و به دبنال جایزه نیستند. ترجیح من هم این است که از جوایز اصلاً استفاده نکنید یا به ندرت استفاده کنید.

تمجید از موفقت کودک در فرایند

به یاد داشته باشید، تمجید هم نوعی کنترل است و به بچه‌ها نشان می‌دهد که از آنها چه می‌خواهیم. بچه‌های با اراده ممکن است با تمجید بیش از حد پسرفت کنند زیرا احساس می‌کنند چیزی از آنها سلب می‌شود (استقلالشان).

روز اول فرایند در خواب

موقع خواب شب برای بچه‌ها از پوشک شورتی استفاده کنید. در هنگام خواب نگران تمرین از پوشک گرفتن نباشید. لازم نیست این اتفاق بیفتد، به طور طبیعی اتفاق خواهد افتاد. به کودک بگویید: «وقت خوابه... بیا لباس خوابت را بپوشیم! وقتی که از خواب بیدار شدی، دوباره بدون پوشک میشی!».

از کودک خود بپرسید که آیا می‌خواهد قبل از چرت زدن از لگن استفاده کند یا خیر. خودتان هم این کار را انجام دهید و قبل از خواب دستشویی بروید.

روزهای دوم و سوم فرایند

 

روزهای دوم و سوم، ادامه روز اول هستند. همان دستورالعمل کلی را با چند تغییر دنبال کنید:

به کودک کمتر دستور دهید: به این ترتیب اجازه می‏دهید زمان استفاده از لگن توسط فرزندتان هدایت و کنترل شود.

بیشتر از این جمله استفاده کنید «به من بگو وقتی جیش داشتی» و کمتر بگویید «بیا بریم دستشویی».

همچنان از مقداری مایعات اضافی و غذاهای پر فیبر استفاده کنید.

فرزندتان را مجبور نکنید که به دستشویی برود یا کودکتان را به زور در فواصل زمانی معین روی لگن قرار ندهید. به یاد داشته باشید، این فرآیند قرار است به کودک کمک کند تا در مورد سیگنال‌های بدن خود یاد بگیرد، نه اینکه شما این فرآیند را برای او به عهده بگیرید.

بسیاری از بچه‌ها در روز دوم چندین مرتبه لباس خود را کثیف می‌کنند! باز هم طبیعی است. فرزندتان به شما نگاه می‌کند تا حس امید و توانایی را ببیند. مثبت بمانید، سعی کنید از ایجاد احساس شرم و سرزنش خودداری کنید. 

پایان روز سوم فرایند

 برای تشویق موفقیت، گردشی کوتاه برنامه ریزی کنید. هدف شما ایجاد اعتماد به نفس به کودک است. پیاده‌‏روی کوتاه یا رفتن به پارک نزدیک خانه میتواند گزینه مناسبی برای آماده شدن کودک جهت موفقیت و افتخار به خود باشد.

داشتن یک لگن کوچک قابل حمل برای فضاهای خارج از خانه بسیار خوب است. به احساس موفقیت کودک کمک میکند و به کودک اجازه میدهد اگر نمی‌خواهد از توالت عمومی استفاده کند، یک گزینه قابل حمل داشته باشد.

از پوشک گرفتن در خواب

خیس نکردن لباس در حین خواب چطور؟ آیا موقع خواب، فرزندم به لباس‌زیر نیاز دارد؟ یادگیری کنترل دفع در روز و شب متفاوت است. پس از موفقیت کودک برای کنترل در روز، برای کنترل در شب آماده میشود.

در اوایل، بارها و بارها با خود تکرار کنید: نباید نگران زمان خواب باشم! از پوشک شورتی استفاده کنید و به کودک خود فشار نیاورید. زیرا فرزند شما الان در حال یادگیری یک مهارت مهم جدید است!

عدم دفع در هنگام چرت زدن معمولاً قبل از دفع نکردن در طی خواب شب اتفاق می افتد. بعد از چرت پوشک را چک کنید. بعد از اینکه پوشک کودک برای 3 تا 5 دفعه پس از چرت پشت سر هم خشک بود، می‌توانید از لباس‌زیر استفاده کنید. به فرزندتان بگویید: الان آماده‌ای که در زمان چرت از لباس‌زیر استفاده کنی!» اگر فرزندتان مقاومت کرد، او را تحت فشار قرار ندهید . به یاد داشته باشید، ما می‌خواهیم فرزندانمان احساس استقلال کند، نه اینکه کنترل شود.

کنترل دفع در شب از بچه‌ای به بچه دیگر متفاوت است. معمولاً بچه‌ها خودشان به‌طور طبیعی یاد می‌گیرند که در شب ادرار و مدفوع نکنند! وقتی چند روز متوالی دیدید که صبح‌ها پوشک آن‌ها خشک است، همان رویکردی را اتخاذ کنید که در جایگزینی لباس‌زیر به‌جای پوشک در هنگام چرت زدن در روز در پیش گرفته بودید. به عبارت دیگر، لازم نیست کار زیادی در مورد آن انجام دهید.

ممکن است کودک شما زودتر از خواب بیدار شود و بگوید که باید جیش کند و نمی خواهد در پوشک خود این‌ کار را انجام دهد. این طبیعی است. وسوسه انگیز است که بگویید: اشکال نداره، لطفاً تو پوشکت جیش کن! تا بتوانید بیشتر بخوابید... با کودک همراهی  کنید و به یاد داشته باشید که این یک مرحله است و فرزند شما زود به رختخواب برگشته و تا زمان همیشگی خودش می‌خوابد.

از قبل با او صحبت کنید: به فرزندتان بگویید که اگر مجبور شد قبل از صبح جیش کند، او را به دستشویی می‌برید، اما هنوز صبح نشده و بنابراین بعد از جیش به رختخواب برمی‌گردد. ما نمی‌خواهیم وقتی بچه‌ها برای استفاده از توالت از خواب بیدار می‌شوند، رفتار تند یا تنبیهی نشان دهیم. همچنین نمی‌خواهیم وقتی هنوز صبح نشده مشغول کارهایی شویم که صبح‌ها انجام می‌دهیم.

با کودک تمرین کنید: اگر کودک شما برای ادرار کردن زود از خواب بیدار می شود، روال جیش کردن و بازگشت به رختخواب را بدون صحبت کردن متداول تمرین کنید. وقتی فرزندتان بدون اینکه صحبت کند به رختخواب برمی گردد، به او امتیاز پنج بدهید. بچه‌ها اغلب مایل به انجام این نقش آفرینی هستند.

سفر بعد از پوشک گرفتن

از پوشک کردن نوزاد در سفر خودداری کنید. لگن مسافرتی با خود بیاورید. بله، داشتن یک کودک تازه آموزش دیده در یک سفر طولانی به معنای توقف‌های مکرر است! اما این هم بخشی از فرایند است. لباس اضافی هم همراه داشته باشید. 

از پوشک گرفتن در مهدکودک

هنگامی که فرزند شما فرآیند از پوشک گرفتن را آغاز کرد، با  مربی‌های کودک صحبت کنید. لباس‌های اضافی به مدرسه بیاورید. جملاتی را که به کودک برای تشخیص زمان نیاز به دستشویی آموزش داده‌اید به مربیان هم بگویید: مثلا بهش گفتم «وقتی جیش و پی پی داشتی به من بگو» یا «می‌دانی آیا چنین احساسی را داری؟» به جای اینکه «حالا باید روی لگن بشینی!». ای جملات به فرزندتان اجازه می‌دهد تا احساس کنترل داشته باشد و احساس غرور کند.

جملاتیی را که برای کودک در مورد کثیف کردن لباسش استفاده میکنید به مربیان هم بگویید. مثلا «اوه، شلوارت خیسه. یه شلوار خشک داری، بیا اون رو بپوشیم. بیا به دنبال آن احساس در بدنت بگردیم، احساسی که به می گوید بری جیش کنی - می‌دانم که دفعه بعد متوجه اون احساس میشی»!

 چه کسی و چه زمانی باید کودک را بشوید

شستن کودک اغلب می تواند منبع استرس برای والدین باشد. به یاد داشته باشید که دوباره با خودتان یادآوری کنید: «این شلختگی و کثیفی موقتی است و فرزند من در حال یادگیری است. وظیفه من حمایت از اوست نه کنترل او.

در ابتدا، ممکن است انتخاب کنید که شما کودک را بشویید و سپس به تدریج به کودک بیاموزید تا خود را تمیز کند. شستن خود نیاز به هماهنگی حرکتی دارد که نیاز هست از قبل تمرین شود.

سلام خانما بنظرتون از کی شروع کنم دخترمو از پوشک بگیرم ی دو هفته ای هست وقتی دستشویی میکنه میگه پو پو کردم

خانومای ک از پوشک گرفتید بیرونم ببرید،پوشک نمیکنید؟؟

وقتی تاره میخوایم از پوشک بگیریم شبا باید پوشک کنیم؟