من از وقتی بچه مو مهد میبرم افسردگی گرفتم ، قبلش خیلی روحیم خوب بود همش میگفتم خدا رو شکر پسرم هر ردز داره جمله های جدید تری میگه ، دیگه داره کم کم صحبت کردنش کامل میشه ولی تو مهد وقتی میبینم بچه های همسنش چقدر روان حرف میزنن از طرفی پسر من کلا کم حرفه ، یعنی لااقل اگر از از اون جملاتی که همیشه میگه بیرونم بگه یا یکم پرحرفی کنه دیگه کسی به من نمیگه چرا بچه ات حرف نمیزنه ، تو خونه هم مواقع ضروری حرف میزنه ، کلا بچه کم حرف ولی شیطونی هست ، مثلا الان اومد گفتم مامان بریم بستنی بخریم ، ولی کلا کم حرفه چی بشه بیاد با من حرف بزنه همش من باید ازش سوال کنم که بفهمم چیا تازگیا یاد گرفته و ....خلاصه خیلی افسرده و داغونم

خب اینکه شما تویه متن کوتاه ده بار گفتید بچم کم حرفه همین میشه تلقین کردن و قبول کردن این مسئله ،وقتی بچه شما حرف میزنه چه کم چه زیاد یعنی هیچ مشکلی نداره❤
هیچ کسیم حق اینو نداره بگه چرا بچت کم حرفه یا پرحرف،چرا کوتاه یا بلنده
انشالله سالم وسلامت باشه

وای چقدر خودتو درگیر کردی خواهر بچست دیگه پر حرف یا کم حرف بچه اخلاقش عوض میشه همین که می‌دونی میتونه حرف بزنه نگرانی تو برطرف می‌کنه یه چند وقت دیگه از پر حرفیش گله مند میشی بنظر من اصلاً ذهن تو مشغول نکن

عزیزم درک میکنم مادری ولی نگرانیت بی مورده اهمیت نده
بچه خواهر شوهر من ۵ سالشه از هر ده تا جملع اش ۹ تاش تا مفهومه همین ک پسرت حرف میزنع خداروشکر کن

عزیزم وقتی حرف میزنه پس خداروشکر
حالا کم حرف بزنه چی میشه مگ

میفهمم حالتو ....ای کاش اطرافیان میدونستن کوچیکترین حرف در مورد بچه چقد میتونه مادر رو داغون کنه ...ب منم زیاد میگن ضعیف مونده حرف نمیزنه ..منم همیشه میگم الان رو فرمه چاق بشه چیکارش کنم یا جایی ک لازمه بخواد حرف مزنه یا دخترم کلاسش بالاس باهر کسی گرم نمیگیره ...همیشه اینطوری جواب میدم دیگ چیزی نمیگن