من سر پسرم که ۷ سالشه داشتم خیلی بد بود افتضاح بود تایکسال و نیم درگیر بودم حالم خیلی بد بود دخترم که ۵ سالش بود پیش بابام بود پسرم که نوزاد بود پیش مامانم شوهرم که کارش یه شهر دیگه بود نبود به خیلی چیزا نمیخواستی فکر کنی همش جلوی چشمم بود همش گریه میکردم و فقط راه میرفتم با خودم حرف میزدم تا اینکه رفتیم پیش یه دکتر اعصاب و روان بهم دارو داد کم کم بهتر شدم البته اینم بگم چون تجربه نداشتیم دیر رفتم پیش دکتر کارم به اونجا کشید و خیلی اذیت شدم اگه زودتر رفته بودم خیلی داغون نمیشدم
برا من تا سه هفته اول شدید بود بعد کمتر شد الان گهگاهی اون حالات برام پیش میاد ، مدام فکر میکردم بچمو میخوان ازم بگیرن و حس گناه و سرزنش داشتم ک چرا ی موجودو ب دنبا اوردم و من اصلا مادر خوبی نیستم و خیلی حساس شده بودم و هستم ب کوچک ترین رفتار و حرفا مخصوصا حرفای شوهرم 🥴😑 از اندامم کلا بدم اومده بود و کلی حالات مسخره
من تا ۲هفته بعد زایمانم همراهم بود بعد خوب شدم مدام گریه میکردم بی دلیل
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.