پسر من غذا نمیخوره ولی من چیزی براش کم نمیزارم
میدونم نمیخوره ها ولی باز برا هر وعده کلی غذا میپزم میان وعده درست میکنم میوه میدم ب جای هر وعده غذایی ک نمیخوره شیر خشک میدم
همه ی روزم برای بچمه سعی میکنم خیلی بهش برسم
بازم امروز عمش اومده با حرفای نیش دار میگه بهش نمیرسی ک انقد لاغره
گشنه میمونه ک کوچولو مونده خب دیگه چ کار کنم مگه میشه بزارم بچم گشنه بمونه از هر روشی رفتم غذا خور نشد غصه میخورم
دیروز بردمش دکتر گفت همه چیش خوشحال میشم میارمش خونه باز اطرافیان میان با حرفاشون دلمو میسوزونن
خدایا چی میشد ی بچه خوش غذا ب من میدادی
ولی بازم ناشکری نمیکنم خدا رو شکر

والا من دو تا دخترامم کوچولو و ریزه میزه بودن هم دختر بزرگم هم دختر کوچیکم.ولی خب تنشون سالم بوده و رشد خودشون رو داشتن هیچ وقت ناراحت نبودم.همین که مریض،نمیشن من خنده شون رو میبینم و ورجه وورجه میکن بسه .معیار سالم بودن تپل بودن نیست

بی خیال خواهر تنش سلامت
والا بچه منم خیلی بد غذاست هر چی درست میکنم نمیخوره میریزم دور
همه ی چیزی میگن کوچیکه لاغر قدش کوتاه نیست فقط استخونه
میگم چیکار کنم بچه منم این جور هست
سخت نگیر برا خودت با بچت زندگی کن به جای غصه خوردن
به اونا هم بگو بچه خودمه دلم میخواد لاغر باشه

حالا عمه لاغر مردنیش دایه عزیزتر از مادر شده
همچین آدمای که میان اینجوری میگن دلم میخاد بره بگیرمشون از وسط
ج ر شون بدم
بگو سرت ک ون منو بچم نباشه به زندگی خودت برس سلی طه

بگو متاسفم که فکر میکنی بیشتر از من فکر بچمی😒