سلام مامانا دخترم هنوز میترسه راه بره همیشه باید دستاشو بگیرمو راه ببرم حتی با کمک می ایسته
دکتر گفته عجله نکن به وقتش راه میره اما به نظرم خودش خیلی خوب میره اما ترس داره نمیتونه جدیدا از خیلی چیزا میترسه هر صدایی از اطراف بشنوه سریع میاد پیشم .تنها اصلا نمیتونه بازی کنه حتما من کنارش باید باشم تا از کنارش بلند میشم میرم اتاق یا اشپزخونه با چهاردست و پا بدو بدو خودش میرسونه به من همشم بغل میخاد خیلی ناراحتم از بابت ترسش چیکار کنم؟

یه ظرف روحی بردار یه کمم اب و نمک قاطی کن ظرف رو بزار حسابی داغ بشه بگیر بالا سرش اندازه در نوشابه از اون اب نمک بریز تو ظرف ترسش برطرف میشه پسر من که هر وقت میترسه اینجوری میکنم ظرفتم مثلا یه ماهی تابه سایز کوچیک باشه اونقدر اب نمک میخواد

من دخترم کوچیکتر بود میترسید از صداها.َضایعاتی ها که میومدن تو کوچه میترسید جیغ میکشید.یا صدای آیفون و گوشی و اگه خودم با صدای بلند یهو کسیو صدا میزدم میترسید. میبردمش پیش ایفون میگفتم عه نگا کسی زنگ میزنه درو باز میکنیم. با گوشی شوهرم زنگ میزدم گوشیم میگفتم الان گوشیم زنگ میخوره .میگفتم بیا بریم پشت پنجره ببینم صدای کیه و.. کم کم یاد گرفت و براش عادی شد. باید به روش ارومی با چیزهایی که میترسه روبه روش کنی که بدونه ترس نداره و چندین بار تکرار کنی. اینقد باهاش قایم موشک بازی کردم خودش تنها میره تو اتاق .تو تاریکی خیلی باهاش بازی کردم .سایه بازی رو دیوار با چراغ قوه گوشی .لامپها رو خاموش کنیم خودش از اتاق میره بیرون و میاد داخل اصلا از تاریکی نمیترسه.البته یه لامپ کم نور تو یه اتاق دیگه روشن میذارم یه نور ضعیف تو خونه هست.

میبردیش پیش سیدی ملایی که دعا براش بگیره ....