۴ پاسخ

مرسی عالییییییییی

مرسی عزیزم دقیقا همینه

کاملا درسته باید دوست کودکان باشیم

اخه چجوری وقتی تو خیابون لج میگیره و میخواد رو زمین بشینه که دستمال کاغذی یا باطری و یا هر چیزی که رو زمین ریخته رو برداره....چون هنوز به سنی نرسیده که بفهمه اینا کثیفن....تازگیا کمک پاکبانهای زحمتکش شدم و از دست سام هرچی تو خیابون برمیداره رو میندازم سطل اشغال
و اینکه هیچکس جرات دست زدن به گوشیش رو نداره چون با تمام ضرر هاش عاشق دست گرفتن گوشیه و نگاه کردن کارتون....

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۲ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۲ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان دانیال مامان دانیال ۱ سالگی
📍 تأثیر روانی کلمات پدر و مادر بر ذهن و روح کودک

کلمات والدین تبدیل به صدای درونی کودک می‌شوند.
یعنی وقتی به کودک گفته می‌شود: «تو هیچ‌وقت درست نمی‌شی!» یا «از دست تو خسته شدم!»
ذهن کودک این جمله را درونی می‌کند و در آینده هنگام شکست یا اشتباه، خودش به خودش همان را می‌گوید.

سیستم عصبی کودک نسبت به لحن والدین حساس است.
فریاد، تحقیر و تهدید باعث فعال شدن بخش «آمیگدال» (مرکز ترس در مغز) می‌شود.
در نتیجه، مغز کودک از حالت یادگیری و منطق به حالت «بقا» می‌رود — یعنی فقط می‌ترسد، نه می‌فهمد.

کلمات منفی، حس بی‌ارزشی می‌سازند.
جمله‌هایی مثل:

«تو همیشه خراب می‌کنی!»

«چرا مثل فلانی نیستی؟»

«ازت ناامید شدم!»
باعث می‌شوند کودک هویت خودش را با اشتباهاتش یکی بداند.
در بزرگسالی این افراد معمولاً عزت‌نفس پایین و ترس از اشتباه دارند..

ی‌توجهی کلامی هم آسیب‌زاست.
سکوتِ سرد یا بی‌پاسخ گذاشتن کودک، مثل گفتنِ "تو برای من مهم نیستی" عمل می‌کند.
این رفتارها به‌مرور احساس طردشدگی ایجاد می‌کنند.



@BehtarinMadareDonya