پسرم خیلی بی اعتماد به نفسه، جسور نیست ، جرات نداره ، منم اعصابم خورد میشه دعواش میکنم ، وقتی یکی داره یهدچیزی میخوره نمیره کنارش برداره بخوره کم رویه، خونه همسایه که دوستشه نمیره در بزنه میگه تو برو در بزن ، در مغازه نمیره در صورتی که بچه خواهرشوهرم بچش کوچکتره میره در مغازه اعصابم خورد میشه همش دعواش میکنم

والا یکی باید خودتو دعوا کنه!!!

از بچه سه ساله انتظار داری بره مغازه خرید کنه؟ اونم بخواد تو نباید بذاری

دعواهایی که کردی اعتماد به نفسش نابود کردی

دعواش میکنی که جسور شه؟!! مگه همه ی ادم ها خصوصیات اخلاقی یکسانی دارن که میخواید بچتون مثل بچه ی دیگری باشه؟ هر کس شخصیتش یه جوره ، ولی در کل شما جای اینکه بهش کمک کنید دارید بیشتر اعتماد به نفسشو نابود میکنید

سرزنش زیاد. تنبیه. فریاد کشیدن. و بازخواست زیاد به خاطر اشتباهات. سرکوب کردن کودک وقتی میخواد حقش از بچه های دیگه بگیره. یا مثلا وقتی نمیخواد عروسکش به دوستاش بدی مجبورش کنی. اگه داره کاری رو انجام میده مداوم بهش بگی میوفتی نکن نرو اونجا خطرناک (اگه واقعا خطرناک باید پیشش وایسی و بهش بگی تو میتونی و من مراقبتم) وقتی میخواد خودش کارشو انجام بده تشویقش کن و چون نمیتونه به خوبی خودت انجامش بده نگو نکن بزار انجام بده حتی اشتباه. یا اگه کاری رو دوست نداره وادارش کنی انجامش بشه.کمبود اعتماد به نفس به خاطر مسخره شدن یا دریافت نکردن تایید والدین و تشویق اونها. ترسوندن مثلا بهش بگی دستتو میسوزونم یا گوشت میبرم یا ممد قلی میاد میبرت یا مثلا پشت اون در گرگ. و درنهایت شخصیت فردی باعث میشه که بچه خیلی خجالتی و کم رو باشه یا نتونه از خودش دفاع کنه و جسور باشه

از بچه سه ساله چه انتظاراتی داری

نباید دعواش کنی. اتفاقا اون دعوا کردن شما نه تنها کمکی نمی کنه بلکه بدترش می کنه. راحتش بذار بچه ها با هم فرق می کنن. باید کم کم باهاش تو آرامش و با تشویق کار کنی تا یاد بگیره. مقایسه نکن اصلا که سمه