(آموزش قناعت)
☘☘☘☘🤔🤔🤔
بهترین زمان برای آموزش قناعت به فرزندان از سنین کودکی است و زمانی که آنها وارد مدرسه می شوند. برخی از پدر و مادر ها در این زمینه چندان جدی نیستند و گمان می کنند که هنوز برای آموزش فرصت دارند و یا حتی لزومی برای آموزش نمی بینند و معتقدند که آنها به خودی خود این آموزش را در طول زندگی فرا خواهند گرفت.
 
باید توجه داشت که مدیریت مالی را باید از یک سن مشخصی به کودکان آموزش داد. فراهم کردن آنی نیازهای مالی کودکان بدون قید و شرط راه مناسبی برای تضمین آینده آنها نیست. بهترین زمان برای آموزش مدیریت مالی به کودکان زمانی است که آنها به مدرسه می روند.
 
در این زمان باید در مورد مدیریت پول تو جیبی به آنها محتاطانه عمل کنید زیرا در این سن کودکان دارای بعد اجتماعی می شوند و با مسائل مالی به طور مستقیم و ملموس سر و کار خواهند داشت و بیشتر آشنا می شوند. برای مثال آنها می بایست خودشان برای تأمین برخی از نیاز های مدرسه مانند خرید خوراکی در زنگ تفریح و یا خرید لوازم التحریر اقدام کنند و این دوران بهترین زمان برای شروع آموزش قناعت و مدیریت مالی به کودکان است تا پایه های اقتصادی در او درست بنا نهاده شود.
 
ادامه👇

۴ پاسخ

 
نکته مهم این است که در این دوران باید در مورد دادن پول تو جیبی به آنها به روشی معقول عمل کنید. نه آنقدر زیاده روی کنید که آنها تشویق به ولخرجی شوند و نه آنقدر خسیس باشید که کودک شما در مقابل دوستانش خجالت زده شود زیرا کودکان با داشتن پول تو جیبی به استقلال و اعتماد به نفس می رسند. اما نحوه صحیح خرج کردن پول و اینکه چه زمانی باید پول خرج کنند و یا از خرج های اضافی صرف نظر کنند با چگونگی آموزش والدین به کودک در ارتباط است. 
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
https://eitaa.com/joinchat/2026307720C6b0471614c

آفرین...ولی کیه ک جدی بگیره!

👌🏻👌🏻

🙏🏻🙏🏻👍🏻👍🏻

سوال های مرتبط

مامان RyaN مامان RyaN ۲ سالگی
❤️مامانا بخونن❤️



و آنگاه زنی که کودکی در آغوش داشت گفت:
برای ما از فرزندان سخن بگوی.
پیامبر گفت:
فرزندان شما به حقیقت، فرزندان شما نیستند،
آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش.
این جوهر حیات است که به شوق دیدار خویش،
هردم از گوشه ای سر بر می کند.
آنها از کوچه ی وجود شما می گذرند،
اما از شما نیستند.
و اگرچه با شمایند، به شما تعلق ندارند.

عشق خود را بر آنها نثار کنید،
اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید.
زیرا آنها را نیز برای خود، اندیشه ای دیگر است.

جسم آنها را در خانه ی خود مسکن دهید،
اما روح آنان را آزاد گذارید.
زیرا روح آنان در خانه ی “فردا”زیست خواهد کرد،
که شما حتی در رویا نمی توانید به دیدار آن بروید.

ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید،
اما مکوشید که آنان را مانند خود بار بیاورید.
زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و
با دیروز درنگ نخواهد کرد.

شما کمانی هستید که از چله ی آن،
فرزندانتان همچون تیرهای جاندار،
به آینده پرتاب می شوند.

کماندار، نشانه را در بی نهایت می بیند و
با قوّت، شما را خم می کند تا تیرهایش
با شتاب به دوردست پرواز کنند.

بگذارید فشار این خم شدن با شادمانی همراه باشد،
زیرا کماندار، چنانکه تیرهای پرشتاب را دوست دارد،
ثبات و استحکام کمان نیز برای او عزیز است.

 

از کتاب پیامبر_ جبران خلیل جبران
مامان یاسمین مامان یاسمین ۲ سالگی
چگونه فرزندم را تشویق کنم تا وسایلش را به دیگران بدهد؟

احساس مالکیت در کودکان کاملا طبیعی است. اما می توان برای تقویت حس بخشندگی و شریک شدن وسایل با سایر همسالان، کودک را تشویق کرد. به این صورت که:
• کودک را مجبور نکنید. به یاد داشته باشید که کودکان تا قبل از سه تا چهار سالگی فقط به نیازهای خودشان می اندیشند، دنیا را از دید او ببینید و هرگز با دعوا و تحقیر و مقایسه او را مجبور نکنید.
• حتی در سنین بالای 4 سال بعضی از وسایل بچه ها برای آنها حکم گنج را دارند، همانطور که شما حلقه ازدواجتان را به کسی نمی دهید، از او هم چنین انتظاری نداشته باشید.
• قبل از ورود مهمان ها، اسباب بازی هایی که فرزندتان روی آنها حساس است را جمع کرده و سایر مواردی که برای بازی مهمان ها مناسب است را بچینید.
• نوبت را در انواع بازی ها به کودک بیاموزید.
• از ساعت استفاده کنید، مثلا در استفاده از وسایل ساعت بگذارید که هر کس حدود دو دقیقه می تواند این وسیله را در دست داشته و با آن بازی کند.
• وقتی از تاکسی پیاده می شوید، به او نشان دهید که اکنون ما صندلی خود را به فرد دیگری می دهیم.
• وسایل شخصی همانند جوراب خود را در برابر چشمان کودک به یکدیگر قرض بدهید.
مامان ماهلین مامان ماهلین ۲ سالگی
شما که صاحب یک فرزند هستید، حتما بخونید؟
- کودکان تک فرزند به دلیل نداشتن خواهر و برادر، روحیه رقابت طلبی که لازمه و اساس موفقیت فرد در زندگی است را ندارند و معمولاً این ویژگی به طور مطلوب در آن‌ها شکل نمی‌گیرد.
- باتوجه‌به اینکه تک فرزند‌ها نسبت به دیگر کودکان که دارای خواهر و برادر هستند، از طرف پدر و مادر خود معمولاً تحت توجه بیشتری قرار دارند، ممکن است به افرادی خودخواه تبدیل شوند که همه چیز را برای خود می‌خواهند.
- بچه‌هایی که تنها فرزند خانواده هستند و خواهر و برادری ندارند، چون همیشه از پدر و مادر خود در تمام کار‌ها و رفتار‌هایشان الگوبرداری و تقلید می‌کنند، معمولاً افرادی پرتوقع، کمال‌گرا و غیرقابل‌انعطاف هستند که فرصت کافی برای درک مفهوم همدلی کردن و از خود گذشتن به‌خاطر دیگران را نداشته‌اند.
- باتوجه‌به اینکه تک فرزند‌ها زودتر از دیگر هم سن و سال‌های خود که چند فرزند هستند، وارد دنیای بزرگسالی می‌شوند، اغلب اوقات نمی‌توانند تجربه رفتار‌هایی را که گروه سنی آن‌ها به طور طبیعی از خود نشان می‌دهند، تجربه کنند و معمولاً رفتار‌هایی که از آن‌ها سر می‌زند، بسیار شبیه به رفتار بزرگ‌تر‌ها است.