رابطه پدر و دختر

بسیاری از زنان موفق در دوره کودکی و نوجوانی، پدرانی داشته‌اند که استعداد و احساسات مربوط به جذابیت و دوست‌داشتنی بودن را در آن‌ها پرورش داده‌اند. در واقع، این زنان در طول زمان شکل‌گیری شخصیت، به طور مستمر از جانب پدران‌شان مورد احترام بوده و هیچ‌گاه ، ضعیف شمرده نشده‌اند.

دخترانی که در سن بلوغ رابطه بهتری با پدران‌شان دارند، بدون شک در تحصیل و دوست‌یابی موفق‌تر بوده و متعاقب آن، رابطه زناشویی بهتری نیز با همسران‌شان خواهند داشت. به عبارتی، حاکمیت بهداشت روان در خانواده می‌تواند دخترانی نیرومند را تربیت کند که همگام با قوانین خانه، شرایط اجتماعی و چارچوب‌های آن را درک کرده و بدون این‌که تسلیم هیجانات عاطفی شوند، مسیر موفقیت را طی می‌کنند. از این‌رو، پدر نقش بسزایی در شکل‌گیری شخصیت زنی دارد که خود و اطرافیانش او را موفق می‌دانند.

والدين سختگير دو نوع بچه پرورش می دهند:

يافردمضطرب،نگران، وسواسی كه به خود بسيار سخت ميگيرد و با وجود موفقيتهايش هيچ لذتی از زندگی نمی برد.

و يا فردی لجباز و فراری از كار!
با سختگيری نمي توانيد فرزندی موفق، سالم و خوشبخت تربيت كنيد. چون همیشه مایوس و نا امید در انتظار رسیدن به حس خوب آرامش خواهد ماند و با درماندگی آموخته شده اشتیاقی برای انجام کار ندارد و خشم حاصل از این ناکامی به شکل لجبازی و بی انگیزگی گریبان والدین را خواهد گرفت.

#اهمیت_دست_ورزی

متأسفانه برخی والدین، اجازه‌ی دست زدن به ابزار مختلف را به کودکانشان نمی‌دهند و همین موضوع موجب ضعف در مهارت‌های حرکتی آن‌ها می‌شود. این بچه‌ها معمولاً به دلیل سستی عضلات نه تنها دست‌خط بد و ناخوانایی دارند، بلکه نسبت به نقاشی و رنگ‌آمیزی به خصوص با مداد رنگی بی‌علاقه هستند؛ زیرا برای استفاده از مداد باید فشار زیادی به دست خود وارد کنند و خیلی زود خسته می‌شوند. در کل این افراد از انجام هرگونه فعالیت با ابزار آلات مانند قیچی، کارد، آچار و ... خودداری کرده و دستانی بسیار ضعیف دارند. بنابراین برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی که با افزایش سن نیز بیشتر می‌شوند، باید مهارت‌های حرکتی کودکان را در همان دوران کودکی تقویت کرد.

کودکان تشنه توجه‌اند...

اگر کودک توجه مثبت والدین و اطرافیان را نبیند؛دست به جلب توجه منفی می‌زند.

مثلا وقتی مشغول بازی با خواهرش است؛اگر پدرومادر به او توجه نکنند و تشویق نشود، برای جلب توجه منفی شروع به اذیت خواهرش می‌کند.

پس والدین ومربیان بایدباتشویق‌ های بجا،احتمال تکرارکارمثبت را بیشتر کنند. مثل :نوازش،بوسه، بغل کردن کودک وتشویق گفتاری.

چنانچه فرزند دلبند شما برای اولین بار می خواهد به مدرسه برود به نکات ذیل توجه کنید لطفا:

۱-بچه ها درک درستی از جدائی ندارند و وقتی می گوئید از اول مهر باید به مدرسه برید فکر می کنند باید خانه را ترک کرده و برای همیشه به مدرسه بروند مرتب بگوئید :
_ یادت باشه ظهر که از مدرسه برگشتی قصه هائی که اونجا برات گفتن رو برام بگیا
_اگر تو مدرسه بهت فوتبال یاد دادن حتما یادت باشه ظهر که برگشتی به منم یاد بدیا

این گونه در ذهن کودک تثبیت می شود که مدرسه یک مکان موقت است و منزل یک مکان دائمی برای زندگی

۲- سعی کنید چند بار با فرزندتان به مدرسه سر بزنید این موضوع باعث می شود اگرتصویر اشتباهی در ذهن کودک از مدرسه وجود دارد اصلاح شود

۳-حتی الامکان با والدین یکی از دانش آموزان هم کلاس کودک تان ،ارتباط بگیرید و طرح دوستی هر دو کودک را بریزید روز اول مدرسه،دیدن یک دوست در کلاس می تواند بسیار خوشایند باشد.

۴-حتما هنگام خرید لوازم التحریر و... کودک تان را هم با خود ببرید و سلیقه اش را تا حد مقدور،ملاک خرید قرار بدهید.
۵-اگر کودکتان بیش فعال یا نقصان توجه دارد این مهم را با معلمش در میان بگذارید


برای والدین کلاس اولی ها بفرست

با ترس کودکانمان چه کنیم؟

اولین قدم تاییدترس کودک است. "میدونم میترسی"این جمله مهر تایید براحساس کودک است. هرگزاحساس کودک رانفی نکنید.
قدم بعدی صحبت باکودک است. بگذارید درمورد ترسش باشما صحبت کند.بپرسید چه کمکی میتوانید انجام دهید؟به کودک اطمینان دهید شما مراقبش هستید.باهم در راقفل کنید.با پهم زیر تخت را چک کنید.چراغ اتاق خواب و راهرو را روشن بگذارید. اگرازتنهاخوابیدن میترسد، مدتی را کنار تختش بخوابید بدون انکه دستش را بگیرید.

کودک را به بهانه ترس هرگز به رختخوابتان نیاورید.درصورت ادامه پیدا کردن ترس،با روانشناس مشورت کنید.

‌‌