۶ پاسخ

البته ک دلبندتون دوسالشه و توضیح هم میتونید بدید تا امادگی ذهنی پیدا کنه
و امنیتش خدشه دارنشه

این نگرانی ها طبیعیه عزیزم‌ من ۶ ماهگی اتاق پسرمو جدا کردم قبلش توگهواره کنار تخت خودمون میخوابید بعد ک خواستم جدا کنم یکی دوهفته تو اتاقش باهاش بازی میکردم ک با محیط اتاق اشنا بشه و‌احساس امنیت کنه، بعد این مرحله یک هفته روزا اول تو اتاقش خوابوندمش، یک هفته ، مرحله بعدی ک شبا خواستم تو اتاقظ بخوابونم منو همسرم پایین تختش خوابیدیم، بهتره که ب مرور از تخت فاصله بگیرید و کم‌کم از اتاقش خارج بشید اگ شرایطشو ندارید بعد یک هفته برید اتاق خودتون، حفاظ و نرده تختش هم بکشید بالا ک نیفته، من اوایل ساعت زنگ میذاشتم ک بهش سربزنم. نگران نباش با کوچیکترین صدای بچه ازخواب میپری من ک خودم خوشخوابم ولی درجا بیدارمیشم. تو اتاقشم ی چراغ خواب کوچولو هم بذار یا تو‌راهرو ی شب خواب یا نور مخفی روشن بذار ک اتاقش از تاریکیه محض دربیاد

صبحاهم ک شوهرم میره اکثرا میرم پیشش میخابم
نرمم مشکلی نیست ولی فعلا میرم پیشش تا کاملا معنی جدایی رو بپذیره و نترسه

تخت بزرگم داره تو اتاقش
ولی گفتم اول با تختش ک دوسال ونیمه توشه و عادت داره بره توی اتاقش ب اتاقش و جدایی عادت کنه بعدا بره توی اون تختش بخابه

تصویر

شب پیشش بخواب خوابش که برد برو تواتاقت تاوقتی بیدارشد ببینه نیستی من دخترمو قبل ۲سالگی جداکردم فک کنم یکسال میشه

من دخترم وابسته تخت کنار مادرشه
من مرتب تابستون از بوشهرمهمون داشتم و کولرم دائم روشن بود ب این دوعلت از اول مهر جاشو جدا کردم تختش هرجا باشه خودشم اونجاست
تا صبحم مرتب نوبتی سرش میزنیم
بیدارم بشه میریم پیشش یا میاد بیدارمون میکنه مثلا شیر میخادبعد میره رو تختش

سوال های مرتبط